donderdag 28 november 2019

Reset?



Dit bericht wilde ik meteen op facebook plaatsen, maar al schrijvende voelde ik dat dit ook hier op mijn website thuishoort. Waarom? Dat heeft te maken met de levenslessen die langskwamen en de tekeningen die ik gemaakt heb. Lees maar...

Een wat rare nacht gehad. Ik had duidelijk, al liggend, pijn in mijn slokdarm. Een half uurtje slapen en ik werd weer wakker van de pijn. Een pijn overigens die anders is dan de scherpe stekende pijn die ik eerder ervaarde van voeding die tegen de tumor aankwam. Een pijn die weg te ademen is. Handig, zo zonder pijnstiller, maar zo'n gebroken nacht is ook niet alles. Dus als dit blijft of zelfs erger gaat worden, dan vrees ik toch dat ik aan de pijnstillers moet voor de nacht, al is het voor mijn nachtrust. Wakker en overeind voel ik geen pijn nu.

Mijn laatste half uurtje slaap resulteerde in een visioen. Een beeld kwam mij voor ogen van een 'schone lei', gevolgd door een blanco schrijfpapier met een pen die begon te schrijven. De datum van vandaag. 28-11-2019. Tijdstip 05.25 uur. Ik 'wist' meteen dat ik deze datum en tijd nog verder mag onderzoeken. Numerologisch, astrologisch.

Levenslesgetallen bekijken. Opgeteld resulteert 28-11-2019 in 2+8+1+1+2+0+1+9 = 24 / 2+4 = 6. Vandaag is een dag die we volgens het Levensdoel Systeem noteren als 24/6. Iedereen die vandaag geboren wordt heeft deze levenslesgetallen. Is dit mijn 'reset'? Zou kunnen, zo voelt het wel. De 2 en de 6 zijn mij al bekend (26/8 waren en zijn mijn levenslessen in dit leven), de 4 komt daarbij. Vooral stap voor stap, geduld beoefenen, een goede fundering opbouwen om mijn ziel hier op aarde te manifesteren. Dat is de boodschap die mij nu vooral naar voren komt. En dat wordt ook weerspiegeld in de minimalistische tekeningen die ik de laatste tijd maak, gewoon omdat daar een innerlijke behoefte ligt. Tekeningen die zo simpel zijn, waarbij mijn geduld inderdaad behoorlijk op de proef gesteld wordt, omdat ik weet wat er nog zo ontzettend veel aan mogelijkheden zijn om verder uit te werken. Geduld, stap voor stap. Terug naar de essentie en dan weer op gaan bouwen.
Goed aarden dus ook. Dat past wel in hetgeen ik gisteren mocht ervaren.
Een snel herstel of juist aftakeling, het kan nog alle kanten op met die 4.
Of dit alleen voor het 'nu' geldt of door gaat werken in een nieuwe periode in mijn leven, het zal gaan blijken. Ik weet wel dat ik dit visioen en deze getallen nu niet snel zal gaan vergeten.
Ik voel me vandaag ook meteen een heel stuk beter dan gister. Ik kijk mezelf weer aan in de spiegel, ik voel me 'herboren'. Heel bijzonder dit.


Ik ga mijn serie tekeningen maar eens laten zien. Voor mij nog steeds iets vreemds hoor, maar ik begin 'm nu wel te begrijpen. Gehoor gegeven aan een innerlijke behoefte terug keren naar de essentie. De kleuren die intuïtief gekozen zijn, zijn voor mij de kleuren van Merlijn en Maria Magdalena, mijn gidsen.Geen idee hoeveel van dit soort tekeningen nog gaan volgen en waar dit heen gaat.










In eerste instantie dacht ik een voorbeeld in het klad, in het klein, te maken om uitleg te geven aan de opbouw van trappatronen in het Keltisch tekenen. Ik voelde echter ook een innerlijke behoefte dit op goed tekenpapier te gaan doen, in het groot (A4 formaat). 
Dit alles is nu zeker al maanden geleden begonnen, nog voor ik mij bewust was van dit ziekteproces waar ik nu in zit. Ik voelde dat ik met het tekenen van deze eenvoudige tekeningen bij een diepere essentie kwam. Tekeningen, die stap voor stap moesten gebeuren, zoals mijn cursisten dat van mij wel kennen, opzetten in potlood met liniaal, maar daarna alleen maar handmatig stukje voor stukje op meditatieve wijze overtrekkend en inkleuren. Dit zijn geen gewone tekeningen, dit zijn meditaties. En dan alleen maar in deze kleuren. Ik heb meteen maar een flink aantal van deze kleurpotloden ingeslagen, omdat ik voel dat er nog heel veel gaan komen zo. Ik begin die 4 nu wel te begrijpen. Een heel bijzondere ervaring waarbij ik vaak moet denken aan een kunstenaar als Klaas Gubbels met zijn koffiepotten, die ook niet door iedereen begrepen wordt. Hoe kun je nou nooit uitgekeken raken op één voorwerp? Ik begin het te begrijpen... Ik begin de eindeloze mogelijkheden te ontdekken van dit proces, zelfs in deze eenvoudige weergaven. De ontelbare waarnemings- en scheppingsmogelijkheden van onze geest als mens. Bouwend, steen voor steen, onderdeel voor onderdeel. En wat maken wij het ons toch ingewikkeld vaak, waardoor we het overzicht kwijt raken, waardoor we in chaos belanden. Terug naar de essentie in jezelf...


En dan krijg ik deze ochtend van één van mijn dierbare volgers op facebook deze link doorgespeeld... hoezo synchroniciteit?





Geen opmerkingen:

Een reactie posten