Geboren in 1967 in Nijmegen, sinds 1990 woonachtig in Beuningen, samen met mijn man Peter.
Wij hebben twee zoons en een schoondochter.
We houden van wandelingen in de natuur met ons hondje Kira, een Parson Jack Russell.
Verder hebben we een poes als huisdier en vier kippen (een haan en drie hennen).
Natuur
We wonen in de prachtige regio van Nijmegen, met vele goed bereikbare natuurgebieden om ons heen.
Een kwartiertje tot een half uurtje rijden en we staan in een prachtig natuurgebied, welk een rijkdom!
Opgegroeid naast de Hatertse en Overasseltse Vennen, kreeg ik de liefde voor de natuur met de paplepel ingegoten door mijn ouders. Wandelingen in de bossen, planten determineren, vogelen in de Ooijpolder... super! Uren kon ik kijken bij de Kaliwaal naar de Aalscholvers, vogels die toen niet veel gezien werden en me toen al enorm aantrokken. (Nu weet ik dat zij als krachtdier, als je je er speciaal toe aangetrokken voelt, symbool staan voor voorouderlijke kennis.) Tegenwoordig zwemmen en duiken ze in de sloot om de hoek.
En die liefde voor de natuur is gebleven. Favoriet zijn mijn rondjes in het Leurse bos, een klein maar heerlijk gebied, een dagelijks genieten op steenworp afstand van Beuningen.
In de weekenden en vakanties gaan we vaak wat verder weg een natuurgebied opzoeken.
Vakantiedagen, met onze dan tijdelijk tot campertje omgebouwde bus, wandelen in de prachtige glooiende landschappen van Zuid- Limburg of Zuid-Engeland...
Het vraagt om nog veel meer ontdekkingen, want o, wat is Moeder Natuur toch mooi en je hoeft er niet eens zo ver voor te reizen, de natuur verandert iedere dag, het blijft boeien!
Er scharrelen vier kippen (drie hennen en een haan) in onze heerlijke tuin rond in een ruime ren onder de Appelbomen, omdat ze anders in de rest van de tuin alles omploegen en m'n bolletjes uitgraven.
Een tuin die in ontwikkeling blijft, net als Moeder Natuur, waar we steeds nieuwe cadeautjes mogen verwelkomen en afscheid nemen van oude bekende bewoners.
De tuin is voor een groot deel een natuurlijke bostuin, waar de natuur haar gang mag gaan, waardoor planten de hele tuin door 'wandelen', de paden ieder jaar verschuiven conform de gang van Moeder Natuur, maar waar natuurlijk wel enige controle uitgeoefend dient te worden en her en der soms wat nieuwe planten aangeplant mogen worden.
Wij genieten van de nieuwe cadeautjes van Moeder Natuur die ieder seizoen hun kop opsteken in onze tuin en vinden het bijvoorbeeld ook heel bijzonder dat de op de Rode Lijst staande en daardoor wettelijk beschermde plant, Breedbladige Wespenorchis, sinds enige jaren in onze tuin ook zijn thuis gevonden heeft, evenals de Gevlekte Aronskelk en andere bijzondere planten.
Tekenen en schilderen
Van kleins af aan, ik zeg altijd 'sinds ik een potlood vast kon houden', houd ik van tekenen.
Van mijn moeder leerde ik allerlei technieken om beter te leren tekenen en ook mijn vader kan prachtig tekenen.
Op de middelbare school, VWO, had ik tekenen in mijn vakkenpakket, net als handvaardigheid en kunstgeschiedenis, en wilde ik graag naar de Kunstacademie.
Toen vond ik het jammer, maar Kunstacademie werd me uit het hoofd gepraat 'geen droog brood in te verdienen, kunst is leuk als hobby naast een (goedbetaalde) baan'.
Ik sloeg een andere weg in, de tekenpotloden en penselen verdwenen in de 'koelkast', maar kwamen er later natuurlijk weer uit.
Geen spijt van hoor, dat ik die Kunstacademie niet gevolgd heb, want mijn weg is precies gelopen zoals nodig was om te komen waar ik nu ben, maar die potloden en penselen kwamen natuurlijk weer uit die koelkast.
Dat gebeurde na de geboorte van onze twee zoons.
'Mama, teken eens een Musti, Nijntje of een auto, of een vrachtwagen...'
Ja, leuk. Mams weer aan het tekenen.
Eerst eenvoudige kinderlijke tekeningen, maar ja.... dan krijgt het virus je weer te pakken...
Kinderen al lang weer iets anders aan het doen en mams heerlijk verder aan het tekenen.
Dat is een 'klein beetje' uit de hand gelopen...
Na een kennismaking in 1997 met de Mandala, kreeg ik helemaal de smaak te pakken.
De ene mandala na de andere zag het daglicht.
In 2006 ging ik de cursus Tangka-tekenen en -schilderen volgen bij Marian van der Horst bij het Tibetaans Boeddhistisch Centrum Jewel Heart in Nijmegen, verrijkt met diverse andere cursussen en meditaties, die het Bewust Zijn behoorlijk voedden.
Een zeer leerzame periode waarin ik nog intenser kennis maakte met de energetische werking van tekeningen en mijn teken- en schildertechniek nog verder leerde verfijnen.
Velen ervaren mijn werk dan ook als 'monnikenwerk', waar ik me trouwens best wel in kan vinden hoor, het is zeer meditatief.
Ik voelde dat het tijd werd om mijn vleugels uit te gaan slaan en de sprong te wagen.
In 2008 startte ik op veler verzoek, met lesgeven in Mandala-tekenen aan huis.
Daarnaast heb ik nog diverse workshops gegeven voor de Nederlandse Mandalaverening, voor leerlingen van MBO- en HBO-opleidingen en op verzoek voor grotere en kleinere gezelschappen in het land.
Een aantal exposities volgde en daarna bleef de ontwikkeling maar voortgaan.
Handwerken en lezen
Net als de liefde voor de natuur, kreeg ik het handwerken en de liefde voor boeken met de paplepel ingegoten.
Mijn moeder leerde me al heel jong haken en breien, waarbij haar voorliefde voor verfijnde patronen een erfenis is die ik tot op de dag van vandaag koester.
Ik ben haar zo dankbaar dat ik deze liefde heb kunnen en mogen ontwikkelen.
Gehaakte spreien, gordijntjes, kleedjes (Mandala's), kleding...
Prachtige kabel- en ajourpatronen...
Heerlijk!
Naaiwerk volgde, eerst voor mezelf, later veel kleding genaaid voor mijn kinderen, maar haken en breien blijven favoriet!
Wat betreft de boeken... klik HIER
Gezondheid en Wel Zijn
In mijn leven heb ik zelf en in mijn directe omgeving veel ervaring opgedaan met diverse uitdagingen op het gebied van gezondheid en welzijn, o.a. gepest worden, 'anders zijn', hooggevoeligheid, migraine, fibromyalgie, candida, miskramen, autisme, ADHD, dyslexie en Ziekte van Alzheimer.
Omdat mijn eigen gezondheid en gevoel van welzijn steeds verder achteruit gingen door migraine en fibromyalgie, reguliere medicatie niet afdoende meer was en ik akelig reageerde op nieuwe medicijnen, en ik bovendien 'je moet er maar mee leren leven' geen bevredigend antwoord vond, ging ik op zoek naar een andere weg.
De 'alternatieve' geneeswijzen hadden me altijd al aangesproken, maar ik had er nooit serieus iets mee gedaan.
Ooit eens, jaren geleden, bij een acupuncturist geweest die mij tijdelijk van mijn klachten afhielp, was op dat moment wel de ingang om toch weer eens een acupuncturist op te zoeken.
Als het leven maar weer even dragelijk werd.
Deze behandeling leverde, behalve natuurlijk een nieuwe behandeling, ook nieuwe inzichten op en ik ging verder zoeken, want ik wilde blijvend van mijn klachten af.
De Mandala was dus al eerder op mijn pad gekomen, simpelweg voor wat rust en ontspanning en gehoor gevend aan mijn liefde voor tekenen.
Gaandeweg ontdekte ik steeds meer diepgang in het werken met Mandala's.
De Numerologie kwam (opnieuw) op mijn pad door het tekenen van Numerologische Mandala's en het zoeken naar meer inzicht in zingeving van het leven.
In het verleden heb ik wiskunde gestudeerd aan de universiteit van Nijmegen, niet afgemaakt, omdat het me niet voldoende aansprak, te abstract werd, vond ik toen.
Liefde voor de getallen en esoterie had me toentertijd al kennis laten maken met de Numerologie, maar later in mijn leven leek dat dus beter te passen.
De Astrologie volgde.
Daarna kwam de Bloesemtherapie op mijn pad en dat totaalplaatje bracht me precies dat wat ik nodig had, inzicht en ondersteuning om de oorzaak van mijn klachten beter te begrijpen en daardoor aan te pakken.
Ondersteuning op fysiek niveau vond ik door de HBO-opleiding Bloesemtherapie in de Schüssler Celzouten, maar daar had ik niet zo'n goed gevoel bij (heel persoonlijk hoor), waardoor ik daar een alternatief voor zocht en vond in de Spagyriek, die uiteindelijk een veel grotere rol zou blijken te spelen dan alleen ondersteuning op fysiek niveau.
Mijn gezondheid, welzijn en zin in het leven verbeterden danig, kortom... de kwaliteit van leven is voor mij toen enorm verbeterd.
En toen...
Mijn enthousiasme voor het door mij gevonden pad nam dusdanige vormen aan, dat ik dat door wilde geven aan anderen, hen dit pad van heling wilde aanreiken, zodat zij, wanneer zij daaraan toe zijn en het bij hen past, daar ook gebruik van kunnen maken.
In 2008 was ik, op veler verzoek, al begonnen met lesgeven in het Mandala-tekenen, maar ook het delen van de gevonden andere methoden met mijn cliënten resulteerde in een officiële stap naar de Kamer van Koophandel in 2012.
De Witte Waterlelie - Praktijk voor Bewust Zijn was officieel geboren.
Een praktijk, waarin ik, na diverse scholingen, cliënten behandelde en nog steeds les gaf in het Mandala-tekenen.
Na een tiental jaren ervaring, in 2018, was het tijd voor een switch, waarbij de benaming 'praktijk' de inhoud niet meer dekte, omdat er meer en meer de aandacht kwam te liggen bij het lesgeven en het ondersteunen van cliënten naar een zelfstandige aanpak van uitdagingen, het bewust worden van methoden en energieën waar je zelf mee kunt werken in plaats van 'behandeld' te worden.
'Behandeling' vindt nog wel plaats hoor, maar de hoofdtoon is toch om je te leren zoveel mogelijk zelfstandig je eigen weg te gaan.
Daarbij kwam het door mijzelf maken van essences en ook die ervaringen door willen geven.
Diverse opleidingsgebieden en ervaringen werden steeds meer aan elkaar gekoppeld.
Ik ben vooral een leraar en ik neem je graag mee op een reis naar je eigen innerlijke mogelijkheden.
Daarmee kom je dieper bij de kern, bij de Goddelijke bron.
Ik ben een leraar en een healer en daarnaast kan ik het zelf tekenen (en tegenwoordig ook weer schilderen) natuurlijk niet laten.
Er huist in mij een mensen-mens, maar ook een kluizenaar, en dat vind je terug in mijn leven en werk.
Ik nam afscheid van De Witte Waterlelie en Nymphaea Spiritueel Centrum werd geboren.
Er zal altijd een vóór en een na 2019/2020 zijn...
Want in 2019 werd mijn kwalitatief betere leven langzaamaan flink aangetast.
Allereerst in januari van dat jaar een flinke griep, nog nooit zo ziek geweest van griep, wekenlang, een griep die ik bovendien al ruim 10 jaar niet meer gehad had, in mei van dat jaar gevolgd door een akelige tandwortelontsteking die al een eindje in de kaak bleek te zitten voordat ik er last van kreeg.
Verder merkte ik dat ik steeds sneller moe werd.
Daarbij was ik de laatste 2 jaar 24 kilo afgevallen, ik dacht door eigen aanpassing van dieet en meer bewegen, maar... een desillusie volgde...
Wat er aan de hand was, bleek in oktober 2019, nadat ik passageklachten kreeg bij het eten (wel kunnen slikken, maar het eten bleef hangen): slokdarmkanker.
Slokdarmkanker, wist je dat iedere vorm van kanker een eigen kleur lintje heeft?
April is de maand voor bewustzijn m.b.t. slokdarmkanker.
De slokdarmkanker, in mijn geval, was het gevolg van een grote middenrifbreuk (een zwakke plek in onze familie) en een daardoor ontstane Barrett-slokdarm, die zich dus helaas ontwikkeld had tot kanker.
Het was een grote tumor met uitzaaiingen in de nabijgelegen lymfeklieren, maar ik kon gelukkig, na een second opinion bij de Radboud, toch ter genezing behandeld worden met chemoradiatie.
In 5 weken tijd, 10 chemo's en 23 bestralingen.
Naast de reguliere behandeling zette ik natuurlijk vol vertrouwen Spagyriek middelen in en orthomoleculaire supplementen waaronder Salvestrolen, onder begeleiding van mijn leraar van de Spagyriek opleiding.
Heftig proces.
Gelukkig niet misselijk en ziek geweest van de chemo's en bestralingen, waarvoor ik enorm dankbaar ben, verdwenen mijn passageklachten buiten verwachting van de doktoren al snel tijdens de eerste weken van de behandelingen en bleven mijn bloedwaarden in het hele proces redelijk stabiel, zodanig zelfs dat ik minder controles nodig had dan standaard.
Maar helaas kwamen daar toch ook wat vervelende bijwerkingen op gang, die gelukkig grotendeels ook weer verdwenen: moeheid, spierpijnen, tintelende en dode vingers, problemen met de fijne motoriek, coördinatie van armen en benen en haaruitval (niet kaal, maar toch flink uitgedund).
5 weken na de laatste behandeling kregen we te horen dat de biopten die in de slokdarm genomen waren, 'schoon' waren van kankercellen.
Feest! Dat snap je...
Ik deed mee met het SANO-onderzoek, waarbij de standaard operatie uitgesteld dan wel afgesteld kan worden, als ik 'schoon' van kankercellen zou blijven.
Helaas bleek bij de tweede controle dat de kanker toch niet weg was of opnieuw was gaan groeien.
Daar waar voorheen een tumor van 9 cm zat, was nu een actieve tumor van 1,5 cm zichtbaar.
Dat betekende toch een risicovolle en zware operatie.
Op 2 april 2020 was het zover en ging ik alsnog onder het mes.
De operatie is goed verlopen en vooralsnog verloopt ook het herstel goed.
Het is zoeken naar een nieuwe balans wat betreft het spijsverteringsstelsel, dat nu wel heel anders functioneert dan ik gewend ben.
Verder gaat het herstel nu voorspoedig, beter dan vaak het geval is, heb ik intussen begrepen.
Ik heb dus nog steeds mazzel, want zonder al deze behandelingen was ik er nu niet meer geweest.
Of dat nu ligt aan de positieve mindset, de inzet van Spagyriek, orthomoleculaire middelen, frequentiehealingen, meditaties, de ondersteuning en healingen van heel veel lieve mensen, spirituele gidsen, aartsengelen en et's, etc... ik zou het niet weten, maar ik geloof zeker dat dit alles mij geholpen heeft en dat nog doet.
Ik blijf dus positief in dit proces staan en natuurlijk, passend bij het huidige moment, gebruik ik nog steeds Spagyriek complexen, Bloesemtherapie remedies en orthomoleculaire aanvulling ter ondersteuning van het herstel en voorkomen van terugkeer van kanker.
'Toevallig' werd in de onderzoeken die ik kreeg ook de oorzaak van mijn overgewicht gevonden: een goedaardige tumor op een bijnier, een hormonale oorzaak dus, waardoor ik mijn leven lang al knok tegen kilo's die er wel van de lucht aan lijken te komen.
Zelfs nu, met een veel kleinere maag en verminderde voedingsopname door de darmen, is het nog uitkijken dat ik niet aankom.
Eten en drinken moeten precies afgepast qua substantie, hoeveelheid en inhoud voedingsstoffen en calorieën bekeken worden en verdeeld worden in vele eet- en drinkmomenten over de dag.
Ook hormoonproblemen, die ik sinds mijn jeugd ken, zijn hiermee verklaard.
Vooralsnog blijf ik positief en optimistisch in het leven staan en zal ik mijn werk in lesgeven en consulten te zijner tijd vast weer oppakken als ik voldoende hersteld ben.
Dit proces met kanker is heftig, intens en een emotionele achtbaan.
'Ons leven op z'n kop' is een uitdrukking die ik nu uit eigen ervaring helemaal kan begrijpen.
Maar ondanks dat kanker veelal als een ramp bekeken wordt, heeft het voor mij al vele cadeau's met zich meegebracht.
Zo heb ik enorm veel lieve en positieve reacties mogen ontvangen via facebook reacties op mijn berichten aldaar, pb-tjes, appjes, mailtjes, kaartjes, bloemen, etc..
Ik ben enorm overdonderd door dit alles.
Het heeft mij doen beseffen dat ik alle onzekerheid over 'goed genoeg zijn', 'nuttigheid van mijn bestaan', e.d. gedachten, overboord mag gooien.
Een enorme last die ik van kleins af aan meegedragen heb, is van mij afgevallen en ik ben nog vaak ontroerd door dit alles.
Verder heb ik de emotionele belasting omtrent traumatische ervaringen in mijn leven los mogen laten en ben ik vele diepgaande esoterische en spirituele inzichten rijker geworden.
Afijn... een heel verhaal, een hele levensloop en dat nog maar in grote lijnen...
Ik ben enorm dankbaar voor wat ik heb mogen ervaren.
Wegen die omwegen leken te zijn, brachten me op een pad van bewustwording en groei en brachten oefening in het mogen begeleiden van cliënten die inmiddels niet alleen meer uit de regio komen, maar uit het hele land en zelfs uit Duitsland en België.
Ik ben een dankbaar mens...
