Op de boekenplank, kleurboek: Cari Buziak - 'Celtic Nature'

Rondneuzend op Pinterest kwam ik deze kleurplaat tegen... een schitterend ontwerp van Cari Buziak...
Als je op haar naam klikt of op de link hier wat verderop, ga je naar haar website AON Celtic Art, waar informatie over de ontwerper en ook tutorials en dergelijke te vinden zijn.

Als liefhebber van Moeder Natuur, speciaal een aantrekkingskracht voelende naar bomen en uilen, en een voorliefde voor Keltische ontwerpen, was ik natuurlijk meteen helemaal verkocht toen ik deze kleurplaat zag, stapelverliefd.
Wat een schitterend mooi ontwerp! Tot mijn verrassing was deze kleurplaat, toen ik de LINK volgde, ook nog eens te downloaden, net als nog een paar andere schitterende kleurplaten.

Uitprinten op wat dikker goed tekenpapier en kleuren maar... heerlijk toch?
Niet dat ik nu meteen aan het kleuren sla hoor, want ik heb toch een voorliefde voor het zelf tekenen, hoewel ik daar in dit geval misschien nog wel een uitzondering voor ga maken. De ontwerpen zijn wel zó ontzettend mooi en voordat je zoiets zelf kunt maken... daar is wel 'enige' oefening voor nodig.
Ik ben normaal gesproken niet zo voor kleurboeken voor mezelf, simpelweg omdat ik juist zoveel lol beleef aan het hele scheppingsproces... het ontwerpen, tekenen en dan kleuren. Dus veel kleurboeken heb ik niet in huis. Ik maak dus liever mijn eigen kleurplaten, maar juist dit soort ontwerpen spreken me wel ontzettend aan en zeg nou zelf... is het werk van Cari niet fantastisch mooi?
En ik weet uit eigen ervaring, dat kleuren, juist ook ontwerpen van anderen, zeker als ze je zo aanspreken als deze, een hele fijne en ontspannen bezigheid kan zijn, dus ik wil je deze ontdekking absoluut niet onthouden.
Ik dus op zoek, of het boek, waar deze kleurplaten in staan, ook hier in Nederland te verkrijgen is bij bol.com en wat denk je? Ja hoor!

Beschrijving in het Engels:

Flowers, leaves, seashells, birds, butterflies, and other natural ornaments offer fanciful complements to these original designs based on Celtic knotwork. Colorists will appreciate the many-faceted appeal of the 63 intricate images and their swirling, stylized patterns. Illustrations are printed on perforated pages for easy removal and display. Specially designed for experienced colorists, Celtic Nature Designs and other Creative Haven® adult coloring books offer an escape to a world of inspiration and artistic fulfillment. Each title is also an effective and fun-filled way to relax and reduce stress.

Vertaling:

Bloemen, bladeren, schelpen, vogels, vlinders en andere natuurlijke ornamenten bieden fantasierijke aanvullingen op deze originele ontwerpen op basis van Keltisch knoopwerk. Kleurders (hoe vertaal je dat nu in goed Nederlands?) zullen de veelzijdige aantrekkingskracht van de 63 ingewikkelde afbeeldingen en hun wervelende, gestileerde patronen waarderen. De illustraties zijn afgedrukt op geperforeerde pagina's om eenvoudig uit het boek te halen en te laten zien. 'Celtic Nature Designs' en andere Creative Haven® kleurboeken zijn speciaal ontworpen voor de ervaren kleurende volwassenen en bieden een ontsnapping naar een wereld van inspiratie en artistieke vervulling. Elke titel is ook een effectieve en leuke manier om te ontspannen en stress te verminderen.

En ja, ook ik ben betoverd door deze schitterende ontwerpen. Dus wel heel verleidelijk om aan te schaffen... ik krijg hierdoor enorme kleurkriebels...

Ben jij ook al betoverd? Hier kun je het boek bestellen:

Meer boeken van Cari Buziak



(Donaties om het voortbestaan van Nymphaea te ondersteunen zijn van harte welkom via paypal.me/nymphaeascVia de bol.com links aldaar producten kopen, of dat nu die van de links zijn of andere producten, het kost jou niets extra's, maar levert een kleine commissie op voor Nymphaea.
Alvast heel hartelijk dank! )

Reset?

Dit bericht wilde ik meteen op facebook plaatsen, maar al schrijvende voelde ik dat dit ook hier op mijn website thuishoort. Waarom? Dat heeft te maken met de levenslessen die langskwamen en de tekeningen die ik gemaakt heb. Lees maar...

Een wat rare nacht gehad. Ik had duidelijk, al liggend, pijn in mijn slokdarm. Een half uurtje slapen en ik werd weer wakker van de pijn. Een pijn overigens die anders is dan de scherpe stekende pijn die ik eerder ervaarde van voeding die tegen de tumor aankwam. Een pijn die weg te ademen is. Handig, zo zonder pijnstiller, maar zo'n gebroken nacht is ook niet alles. Dus als dit blijft of zelfs erger gaat worden, dan vrees ik toch dat ik aan de pijnstillers moet voor de nacht, al is het voor mijn nachtrust. Wakker en overeind voel ik geen pijn nu.

Mijn laatste half uurtje slaap resulteerde in een visioen. Een beeld kwam mij voor ogen van een 'schone lei', gevolgd door een blanco schrijfpapier met een pen die begon te schrijven. De datum van vandaag. 28-11-2019. Tijdstip 05.25 uur. Ik 'wist' meteen dat ik deze datum en tijd nog verder mag onderzoeken. Numerologisch, astrologisch.

Levenslesgetallen bekijken. Opgeteld resulteert 28-11-2019 in 2+8+1+1+2+0+1+9 = 24 / 2+4 = 6. Vandaag is een dag die we volgens het Levensdoel Systeem noteren als 24/6. Iedereen die vandaag geboren wordt heeft deze levenslesgetallen. Is dit mijn 'reset'? Zou kunnen, zo voelt het wel. De 2 en de 6 zijn mij al bekend (26/8 waren en zijn mijn levenslessen in dit leven), de 4 komt daarbij. Vooral stap voor stap, geduld beoefenen, een goede fundering opbouwen om mijn ziel hier op aarde te manifesteren. Dat is de boodschap die mij nu vooral naar voren komt. En dat wordt ook weerspiegeld in de minimalistische tekeningen die ik de laatste tijd maak, gewoon omdat daar een innerlijke behoefte ligt. Tekeningen die zo simpel zijn, waarbij mijn geduld inderdaad behoorlijk op de proef gesteld wordt, omdat ik weet wat er nog zo ontzettend veel aan mogelijkheden zijn om verder uit te werken. Geduld, stap voor stap. Terug naar de essentie en dan weer op gaan bouwen.
Goed aarden dus ook. Dat past wel in hetgeen ik gisteren mocht ervaren.
Een snel herstel of juist aftakeling, het kan nog alle kanten op met die 4.
Of dit alleen voor het 'nu' geldt of door gaat werken in een nieuwe periode in mijn leven, het zal gaan blijken. Ik weet wel dat ik dit visioen en deze getallen nu niet snel zal gaan vergeten.
Ik voel me vandaag ook meteen een heel stuk beter dan gister. Ik kijk mezelf weer aan in de spiegel, ik voel me 'herboren'. Heel bijzonder dit.


Ik ga mijn serie tekeningen maar eens laten zien. Voor mij nog steeds iets vreemds hoor, maar ik begin 'm nu wel te begrijpen. Gehoor gegeven aan een innerlijke behoefte terug keren naar de essentie. De kleuren die intuïtief gekozen zijn, zijn voor mij de kleuren van Merlijn en Maria Magdalena, mijn gidsen.Geen idee hoeveel van dit soort tekeningen nog gaan volgen en waar dit heen gaat.

In eerste instantie dacht ik een voorbeeld in het klad, in het klein, te maken om uitleg te geven aan de opbouw van trappatronen in het Keltisch tekenen. Ik voelde echter ook een innerlijke behoefte dit op goed tekenpapier te gaan doen, in het groot (A4 formaat). 

Dit alles is nu zeker al maanden geleden begonnen, nog voor ik mij bewust was van dit ziekteproces waar ik nu in zit. Ik voelde dat ik met het tekenen van deze eenvoudige tekeningen bij een diepere essentie kwam. Tekeningen, die stap voor stap moesten gebeuren, zoals mijn cursisten dat van mij wel kennen, opzetten in potlood met liniaal, maar daarna alleen maar handmatig stukje voor stukje op meditatieve wijze overtrekkend en inkleuren. Dit zijn geen gewone tekeningen, dit zijn meditaties. En dan alleen maar in deze kleuren. Ik heb meteen maar een flink aantal van deze kleurpotloden ingeslagen, omdat ik voel dat er nog heel veel gaan komen zo. Ik begin die 4 nu wel te begrijpen. Een heel bijzondere ervaring waarbij ik vaak moet denken aan een kunstenaar als Klaas Gubbels met zijn koffiepotten, die ook niet door iedereen begrepen wordt. Hoe kun je nou nooit uitgekeken raken op één voorwerp? Ik begin het te begrijpen... Ik begin de eindeloze mogelijkheden te ontdekken van dit proces, zelfs in deze eenvoudige weergaven. De ontelbare waarnemings- en scheppingsmogelijkheden van onze geest als mens. Bouwend, steen voor steen, onderdeel voor onderdeel. En wat maken wij het ons toch ingewikkeld vaak, waardoor we het overzicht kwijt raken, waardoor we in chaos belanden. Terug naar de essentie in jezelf...

En dan krijg ik deze ochtend van één van mijn dierbare volgers op facebook deze link doorgespeeld... hoezo synchroniciteit?

Droom: diploma's versus levenservaring

Vanochtend werd ik wakker uit een droom. Een bijzondere droom die voor een ander misschien niet zo heel bijzonder is, maar wel een punt aanraakt wat refereert aan één van mijn frustraties, die ik in mijn leven tegen kwam, in het zien van mensen die wel degelijk veel in hun mars hebben, maar door hun 'beperking' in fysieke gezondheid, psychische gesteldheid (vaak bekeken, beoordeeld en geëtiketteerd door een bepaald instituut, dat met een bepaalde standaard werkt, die in mijn ogen nogal verouderd is, hoewel ze pogen die standaard toch steeds aan te passen, helaas vaak ook de verkeerde kant uit) of hooggevoeligheid, hun draai niet kunnen vinden in een maatschappij die daar niet mee overweg kan. De 'beperking' ligt mijns inziens dan vaak in de maatschappij en niet in de mens waar het om gaat. Iedereen heeft namelijk zijn of haar kwaliteiten die aangewend kunnen worden voor het algemeen goed. Ontwikkelingen in de maatschappij gaan nu eenmaal trager dan die in de mensen zelf. Er moet een bepaalde kritisch kantelpunt bereikt worden, voor maatschappelijke normen aangepast worden aan de mensen die op dat moment leven. Daarover kun je op internet en in wetenschappelijke onderzoeksverslagen al bronnen voor vinden die dat bevestigen.
Ik ben in mijn eigen ziekteproces ook wel terdege gaan beseffen dat al die frustraties voor mij niets opleveren behalve innerlijke pijn. Ze worden ingegeven door een soms wel heel langzaam volgend en zelfs vaak tegenwerkend maatschappelijk systeem, zoals ik ernaar kijk, volgens een ideaalbeeld dat ik in mijn hoofd heb (en wie zegt dat mijn ideaalbeeld het juiste is voor deze wereld?). Het is niet iets om tegenaan te blijven schoppen, wat ik in het verleden wel vaak gedaan heb, na eerst twintig jaar mijn mond gehouden te hebben, ben ik mijn mondje wel gaan roeren. Maar ik heb inwendig verder gesudderd in frustratie en dat geen plaatsje gegeven, niet verwerkt. Heb me vaak niet thuis gevoeld in deze maatschappij. Een 'rare' in deze wereld. Een vreemde eend in de bijt. Maar ik besef nu... ook deze situaties horen bij het leven, bij het opdoen van levenservaringen en zijn precies zoals ze moeten zijn. De momenten dat ik mijn zegje heb gedaan over wat gehanteerde normen doen voor mensen met een zogenaamde 'beperking', daar heb ik goed aan gedaan en vaak had het ook zin. Er werden ambtenaren, artsen, psychologen, therapeuten, begeleiders, etc. meer bewust van de uitwerking van die gehanteerde normen op de mensen waar het in principe toch om gaat, die ze in wezen ook willen helpen en ondersteunen. Soms kon er het één en ander bijgesteld worden, soms niet. Maar dat het zin heeft je verhaal te doen, dat heeft het me wel geleerd, al zie je er niet altijd een voor jou gunstig gevolg uit voort komen. Zin heeft het altijd. Maak van je hart geen moordkuil, uit je behoeften en zienswijzen. Is een leuke uitspraak natuurlijk, die makkelijker gezegd is, dan gedaan, maar ik geloof er zeker in. Doe dit echter altijd in het volste respect naar de ander, die ook 'maar' uitvoert en doet wat hij of zij op dat moment denkt dat het beste is, net als jij, of wat hem of haar ingegeven is te doen van hoger hand. Mensen bewust maken van de consequenties voor jou of voor je naaste of iemand die je begeleidt, en die dan echt bij de ervaring houden zonder verwijten naar de ander, in respect voor de ander en zijn/haar rol in het geheel, dat is iets wat velen onder ons misschien wat beter kunnen aanpakken, wat ik steeds beter onder de knie gekregen heb in de loop der jaren. Schelden en weet ik wat al niet meer, wat mensen soms doen, levert alleen maar meer weerstand op, maar ja, ook ik ben wel in behoorlijke mate boos geweest hoor en kennelijk toch niet verwerkt wat dit emotioneel met mij deed. Degene waar ik voor opkwam was altijd belangrijker, dan mijn eigen pijn daarin. Pas nu, begrijp ik met een behoorlijke diepgang, dat ook die situaties nodig zijn om onze levenslessen te leren. Omgaan met situaties waarvan wij zelf denken, dat ze niet nodig zijn, dat ze beter kunnen, maar die maatschappelijk gezien nu eenmaal (nog) niet te veranderen zijn. Maak mensen wakker in deze, maar je kunt echt geen maatschappelijke verandering afdwingen in je uppie van de ene dag op de ander. Houd je frustraties echter niet vast, onderzoek de pijn die het je doet, spreek er met anderen over, hoe meer mensen zich bewust worden hoe beter, huil erom, laat los. Vergeet vooral die tranen, die reinigende tranen, niet. Het mag. Laat ze stromen. Laat ze meenemen wat jou pijn doet. En laat los. Geef je pijn de vrijheid er te mogen zijn. Laat het je niet nog zieker maken dan je misschien al bent.

De overwaardering ook van diploma's (waar mensen met een 'beperking' soms maar moeilijk toe kunnen komen om te behalen), tegenover de onderwaardering van levenservaring, waar door mensen met een diploma flink overheen gewalst kan worden met grote stevige oogkleppen op, bij deze wil ik echter niet voorbij lopend aan diegenen met een open blik natuurlijk.
Goede opleidingen en diploma's zijn belangrijk hoor, laat dat niet mis te verstaan zijn, maar ze zijn een soort startkwalificatie in mijn ogen, een bevestiging van dat wat je tot dan toe aan kennis opgedaan hebt en een goede opleiding biedt ook nog ervaringsmogelijkheden. Maar dan begint het leren pas echt goed...
Dat is ook zo'n thema... en dan kom ik bij mijn droom...

Er heerste een bepaalde chaotische noodsituatie, ergens, ik weet niet wat, niet waar, niet wanneer. Er gebeurde van alles om die situatie op te vangen, hoewel ik nu echt, al gravende in mijn geheugen niet meer kan bedenken wat er precies gebeurde in die droom. Een droom die meer was dan een flits, maar ik kan er nu even niet bij in mijn geheugen. Maar waar het op neerkwam was dat ik mensen hun jas aan zag trekken, klaar om te vertrekken. Wat? Hoe? Waarom? Personeel kan niet zomaar vertrekken nu, ik heb jullie nodig. Vertel eens even wat er aan de hand is. De huishoudster met de jas aan, op het punt van vertrek doet kort haar verhaal, ontslagen door de chef-kok, die daartoe wel recht heeft, maar waar ik in dit geval eerst verhaal wil gaan halen. Ze moet van mij wachten, zodat ik ook zijn verhaal kan gaan aanhoren. In een grote bedrijfskeuken aangekomen zie ik dat hij ook andere personeelsleden uit de keuken aan het wegsturen is, boos dat ze niet met een oplossing zijn gekomen, terwijl ze dat, gezien hun opleiding wel hadden moeten kunnen bedenken. Ze voldoen niet in zijn ogen. Opstappen dus. Dat vind ik nogal heftig, dus ik ga bij hem verhaal halen. Boos doet hij zijn verhaal. De betreffende kritische situatie (wat die dan ook moge zijn, ik kan het echt niet meer terughalen, dus zal niet ter zake doen) had tot gevolg dat iemand een probleem had gekregen, wat met overgevoeligheid voor eten en een bepaald dieet te maken had. Dat probleem was niet naar behoren opgelost, waardoor de betreffende persoon in de problemen kon komen en dat nu net in deze situatie (?). Al razende over de incompetentie van zijn personeel was de huishoudster zich ermee komen bemoeien en zij hoorde al helemaal niet in de keuken, dus hij had haar meteen weggestuurd, wat dacht ze wel. Van de huishoudster had ik al gehoord, dat zij zich bezorgd gemaakt had over het geraas van de chef-kok tegen zijn personeel en was gaan kijken wat er aan de hand was. Voor desbetreffend probleem kon zij zelfs een oplossing aandragen, vanuit haar eigen levenservaring. Met de beperkte middelen die er waren op dat moment, kon zij dus een oplossing aandragen, maar die werd gepareerd door de boosheid van de chef-kok, die haar weggestuurd had, omdat zij absoluut niet in de keuken mocht komen.
Op dat moment besefte ik dat ik in moest grijpen, tenslotte waren zij allemaal mijn personeel en, hoewel niet mijn gewoonte de ingestelde hiërarchie te doorbreken of mijn personeel af te vallen, vond ik dat de chef-kok toch even zijn mond moest houden en naar mij moest luisteren. Dat lukte niet goed, totdat ik hem vroeg, waarom hij dan zelf geen oplossing aan had weten te dragen. Zijn mond viel dicht. Hij viel stil. Die opmerking was tegen het zere been, maar wel effectief. Of ik hem dan maar niet meteen moest ontslaan? Om dit toch best wel ernstige voorval, gezien de consequenties voor desbetreffende persoon met problemen? Ik gaf hem natuurlijk nog een kans, net als de rest van het personeel dat niets te verwijten viel. Je kunt tenslotte niet alles weten, al heb je een goede gedegen opleiding gevolgd met desbetreffende diploma's. De levenservaring van de huishoudster was zeker zo belangrijk om naar te luisteren en minstens in overweging te nemen. Ik hoopte dat hij zijn les in deze zou leren, en zich meer open zou stellen voor levenservaring van mensen, al hebben ze dan geen diploma op desbetreffend gebied. 
En toen werd ik wakker. Boodschap? Lijkt me duidelijk. Je open stellen voor nieuwe visies, naar elkaar luisteren en elkaar aanvullen kan o zo belangrijk zijn.

Maar er was nog meer, ik had het gevoel dat deze situatie een 'andere' werkelijkheid was, of ik vanuit mijn zielsbewustzijn even ergens in een ander leven stapte, een leven van een mens waarin dezelfde ziel huist. En ik moest meteen denken aan het boek dat me in deze heel erg geraakt heeft 'De Opleiding van Overziel 7' van Jane Roberts.

Het is een boek dat ik vaak mensen aanraad om te lezen, als ze zich bewust worden van het bestaan van een ziel die na dit leven verder gaat. Als je je bewust wordt dat het leven dat je als mens nu leidt een einde kent, maar dat de ziel die in jou huist niet aan dit lichaam en dit ego gebonden is, maar verder gaat op een pad dat misschien in een ander lichaam weer verder mag gaan met de lessen die hier op Aarde te leren zijn. Een ziel die in meerdere lichamen kan huizen. Tegelijkertijd, of in verschillende perioden. Tijden die voor ons mensen in chronologische volgorde voorkomen, een volgorde die voor de ziel niet telt, er niet is. Tijd is voor mensenbegrippen een kader om Aardse lessen te leren. Zo kijk ik er tegenaan.
Toen ik dit boek ergens in de negentiger jaren kocht, kon ik er geen touw aan vast knopen, nu is het voor mij gesneden koek. Duidelijk, helder. Inzichten zijn gegroeid en groeien nog bij de dag, in dit proces van ernstig ziekzijn dat ik nu doormaak. Een afronding van een leven dat duidelijk veel levenslessen in zich droeg. Ik hoop nog steeds dat ik na dit ziekteproces weer op mag krabbelen en nog even door mag leven hier op Aarde, maar hoe het ook zij, het is een afronding van een bestaan als mens met bepaalde levenslessen en er komt nu van alles langs, oude pijnen die gevoeld en losgelaten mogen worden. Een gevoel dat het leven uit me trekt was vandaag voelbaar. Heftig. Alsof mijn ziel los stond van mijn lichaam. Een terugtrekken. Ik kijk in de spiegel en zie een bleke oude vrouw, een stuk ouder dan 52, te bleek om gezond te zijn. Eng bleek zelfs. Ik ben dan ook niet gezond. Voor de chemo's en bestralingen was de kanker al zo'n twee jaar aan het groeien, maar ik voelde me meer vol leven dan ooit tevoren. Ook al had ik begin dit jaar een stevige griep te pakken, nog nooit zo ziek geweest van de griep, ook al kreeg ik een zeer pijnlijke tandwortelpuntontsteking. Ik had vertrouwen in de weg die ik ging. Ik voelde mezelf alleen maar groeien, bewust worden en groeien. Ik voelde mezelf sterker worden. Ik voelde me steeds zelfverzekerder in mijn doen en laten, in mijn inzichten, in mijn werk en toen kwamen er niet te omzeilen klachten en viel uiteindelijk de bom: slokdarmkanker in een vergevorderd stadium.
Ik hoor mij in 2018 nog tegen een dierbare vriendin zeggen: 'Waarom weet ik niet, maar 2019 zal een bijzonder jaar worden voor mij'. Deze uitspraak is me bijgebleven, omdat ik op dat moment een prachtige agenda kocht voor 2019, zo eentje die eruit ziet als een oud boek, terwijl ik normaal gesproken de goedkoopste van de goedkoopste koop. En op dat moment voelde het gewoon enorm goed om te kiezen voor een bijzondere agenda. Ik vond dat ik 'm verdiend had, al wist ik niet waarom, maar ik kocht 'm toch.

En nu, in dit traject van ernstig ziekzijn... volgde er cadeau op cadeau. Eerst alle reacties van familie en vrienden, cliënten en cursisten, bekenden, collega's, etc. etc. Goh... ik wordt gewaardeerd om wie ik ben. Wie ben ik dat ik dat allemaal mag ontvangen? Reacties op facebook, pb-tjes, mailtjes, kaartjes, bloemen, cadeautjes, ik werd overdonderd met steunbetuigingen en nog... En ja, kom maar op, ik kan het nu voor het eerst in mijn leven ontvangen. Ik wordt gewaardeerd, gezien, gehoord, ook en vooral door mezelf nu. Het grootste cadeau dat ik mocht ontvangen. Ik heb mijn schuldgevoelens en beperkende gedachten over mezelf af mogen leggen. Een rugtas vol bagage werd in een paar weken voelbaar lichter en is nu zo goed als verdwenen. Geen spijt, geen 'had ik maar', ik voel me bevrijd! Ik weet wie ik ben, wat ik kan, waar ik voor sta, wat ik wil (en dat is ook nog een tijdje hier blijven), ik voel een enorme kracht in mijzelf en dat terwijl ik in de spiegel een spierwit gezicht me aan zie kijken en voel dat de chemo's en bestralingen hun werk doen in afbraak van cellen, ook goede cellen. Het vreet aan mijn weerstand, maar ik heb nog steeds vertrouwen in de Spagyriek en de ondersteunende orthomoleculaire middelen die ingezet zijn om me hier doorheen te trekken. En o wat een oervertrouwen in het universum, de spirituele helpers. Een enorme verdieping in vertrouwen, hoe dit pad ook lopen gaat. Wie mijn verhaal op facebook volgt begrijpt wat dat alles voedt.

En nog steeds blijf ik bij mijn inzichten die ik in de afgelopen jaren opgedaan heb. Ik voel er zelf vaak nog verbazing over, dat dat in dit alles overeind blijft staan. Dat ik geen dingen vindt die niet kloppen voor mijn gevoel. Dat ik het bijltje er niet bij neergooi. Dat had 10, 15 jaar geleden wel kunnen gebeuren, laat staan nog langer geleden. Dit hele proces komt op precies het goede moment, natuurlijk. Het is de Goddelijke Wil, het zijn de Kosmische Wetten, die hier spelen en wie weet wat nog meer, wat ik nu nog niet kan overzien. Ik weet dat het goed is, ongeacht wat me te wachten staat misschien. Gisteren voelde ik me veel en veel beter dan vorige week na de eerste chemo en bestralingen, nu voel ik de verzwakking van mijn lichaam, maar mijn geest en mijn ziel zijn sterk, daar kan geen chemo, geen bestraling iets aan afdoen. Mijn lijf heeft een reset nodig. Zo zie ik het nu. Ik moet even bijna doodgaan als het ware, zodat de kankercellen zich gewonnen geven als de gastvrouw niet meer in staat is voeding aan ze te geven. De kankercellen moeten het op gaan geven in hun bestaan. Ik hoop dat ze minder sterk zijn dan ik zelf.
Ik doe intussen oefeningen om goed te aarden, luister naar bosgeluiden als ik zelf het bos niet in kan. Ik heb een afspeellijst gemaakt op YouTube om naar te luisteren, voor mezelf en cliënten, al een tijd geleden, maar maak er nu zelf dus dankbaar gebruik van. Ik ben dankbaar voor de bomen in onze tuin, die me daar ook in helpen.

Een filmpje van een half uur ongeveer dat me het meest aanspreekt op dit moment:

Voor de hele afspeellijst 'bostherapie', volg je deze LINK.
Geniet-ze van heerlijke natuurgeluiden en -beelden!
Het helpt je Aarden als je even niet in de gelegenheid bent om zelf de natuur (het bos) in te gaan.

Later op de dag, na de bestraling in de late middag, ben ik toch eindelijk geland hoor. Weer helemaal terug in mijn lijf. Ik sta verbaasd over wat ik zo half half in mijn lijf toch nog heb weten te doen op deze dag, dat ik eten heb weten te koken bijvoorbeeld en misschien dat dat gezonde eten, een heerlijke Indonesische bloemkool kerrie schotel, niet gepureerd trouwens, dus dat gaat ook beter, me heeft geholpen te aarden.
Een bijzondere ervaring om lichaam, geest en ziel zo los van elkaar te ervaren, ieder in een eigen rol, samen een drie-eenheid vormend. Dat is al een tijdje zo, maar dat was vandaag duidelijker aanwezig. Een groter zielsbewustzijn is mijn deel geworden in dit proces. Dus...

Nog even terug komend bij het boek 'De Opleiding van Overziel 7'... Een prachtig boek... een aanrader, vandaar dat ik het maar weer eens naar voeren haal hier op mijn blog...

Op de achterkant kun je lezen:

Overziel 7 is:
Ma-ah, een mooie jonge zwarte vrouw die leeft in 35.000 voor Christus. Haar bestaan stond voornamelijk in het teken van overleven, totdat een onverklaarbare innerlijke drang haar naar het Land van de Sprekers bracht...
Josef, en zeventiende eeuwse schilder en losbol die werd opgesloten in een kamer zonder ramen en de hongerdood dreigde te sterven, totdat hij de Oude Man in zijn dromen ontmoette...
Lydia, een twintigste-eeuwse bejaarde dichteres in een verzorgingstehuis, die ontdekte dat haar poëzie zijn oorsprong vindt in een oude beschaving en in de toekomst weer actueel zal worden...
Proteus, in 2300 na Christus bewonder van de zwevende stad boven de aarde, voelt een onbedwingbaar verlangen naar de aarde te gaan om het leven daar zelf te ervaren...
Jane Roberts, auteur van de vele Seth-boeken, is er in geslaagd de theorieën van Seth op boeiende wijze om te zetten in romanvorm. Als in een film beleven we als lezer de verschillende levens van Overziel 7 die los van elkaar lijken te staan, maar toch wezenlijk met elkaar verbonden zijn. Verbanden die gaandeweg steeds duidelijker worden en de wonderlijke samenhang laten zien tussen de verschillende levens van een mens.

De boeken van Seth heb ik nooit gelezen, misschien toch ook eens aan gaan beginnen als ik nog tijd van leven heb, want er is zo ontzettend veel boeiends om te lezen. Een leven is te kort, 52 jaar zeker, in mijn geval. Ik hoop er nog een flink aantal jaartjes achteraan te mogen knopen. Ik ben nog lang niet klaar met de ontdekkingswereld Aarde.

Wil je het boek 'De Opleiding tot Overziel 7' aan willen schaffen... Ik geloof dat het alleen nog tweedehands verkrijgbaar is. Op bol.com vind je 'm hier... (als ze 'm nog hebben)...

Op de Boekenplank: Beginnen met Keltisch tekenen

Er zijn ontzettend veel boeken op de markt over Keltische ontwerpen. Er zijn boeken over hoe je dat zelf kunt tekenen, kleurboeken, ontwerpen die je over kunt nemen in voorbeeldboeken met door anderen ontworpen designs, je kunt zelfs hele oude boeken vol Keltische patronen vinden op het internet. Maar... velen zijn Engelstalig of geven niet echt duidelijk aan hoe je die patronen kunt tekenen.
In het Nederlands is daar één boek dat voor de meeste beginnende Keltisch tekenaars een heel mooie introductie is en dat is dit boek...

Het is een super duidelijk boek, waarin je stapsgewijs door de verschillende ontwerpen heen geleid wordt. Het enige wat ik hierin echt mis zijn de trappatronen, maar ja, daar heb je mijn uitgebreide gratis online workshop voor.


Achter op het boek kun je lezen:

Dit boek is bedoeld voor mensen die misschien al vaak geprobeerd hebben om Keltisch knoop- en vlechtwerk op papier te zetten, maar door het gemis aan een duidelijke handleiding steeds weer werden teleurgesteld in het resultaat. Ook is het bedoeld voor mensen die deze prachtige figuren willen gebruiken om er mandala's of andere zaken mee te versieren.
Er zijn wat dat betreft veel toepassingen te bedenken, waarvan er in dit boek een aantal is opgenomen. Door middel van stapsgewijze uitleg met tekeningen ter verduidelijking leer je in dit boek zelf deze schitterende figuren te ontwerpen en tekenen.

Jeannette van der Velden heeft jarenlange tekenervaring opgedaan door het volgen van cursussen en opleidingen in het mandalatekenen en het werken met eigen groepen waarvoor zij het lesmateriaal veelal zelf maakt. De meeste werktekeningen en mandala's zijn dan ook van haar hand.

Ada Schippers is door het volgen van diverse cursussen bij Jeannette ook gefascineerd geraakt door het mandala-tekenen, met name het Keltisch knoop- en vlechtwerk. Zij zorgde voor de achtergrondinformatie, beschreef de stappen en probeerde ze uit.

Ik wens je heel veel Keltisch tekenplezier met dit prachtige boek!


Een paar voorbeelden van tekeningen van eigen hand, die geïnspireerd zijn door dit boek, op postkaarten uitgevoerd, behalve de mandala, die is op A4-formaat getekend:

Basisopzet van knoop- en vlechtwerk

Meer informatie over deze basisopzet van knoop- en vlechtwerk

 en de uitwerking daarvan in deze mandala vind je HIER.

Vrije knoop

Hartenknopen

Zien hoe ik aan het tekenen ben hieraan?

Foto's van het tekenproces en later ook bewegende beelden in dit filmpje...

Afijn, je kunt zóveel moois maken met behulp van dit boek... Aanrader!

Zin om weer verder op te pakken... heerlijk!

O wat is het toch moeilijk om keuzes te maken, er is nog zóveel.

Ik heb nog legio boeken, vooral veel Engelstalig over Keltische ontwerpen. 

Wat een schatkist! Blij dat ik die ooit opengemaakt heb.

Zweefteef...

Tijdens het tekenen en kleuren, met zo'n heerlijk rustig meditatief achtergrondmuziekje,

... aromalampje aan met de heerlijk frisse geur van luchtdesinfectans (Volatile), kaarsjes aan (zie je me al zitten?), zweef ik weg op de klanken van een piano. Een soort strijkersensemble, hoogstwaarschijnlijk komend uit een keyboard, versterkt het zweefgevoel met hun lange halen crescendo, en dan zachtjes weer wegstervend. Heerlijk. Het scheldwoord 'zweefteef' komt bij me op. Een scheldwoord wat me vroeger nog wel eens om de oren vloog, omdat ik me als kind zijnde al bezighield met religie en al tekenend kennelijk een behoorlijk dromerige indruk kon maken. Veel mensen denken dat bezig zijn met spiritualiteit een zweverig gedoe is, en misschien hebben ze dan toch deels gelijk, maar o wat vind ik dit heerlijk. Met deze Keltische tekening en deze heerlijke muziek op de achtergrond, kan ik mezelf helemaal voorstellen als een vogel zwevend op een luchtstroom over de glooiende landschappen van Engeland, de rotskust aan het Zuidwesten, in Cornwall, komt in beeld, ik hoor de zeemeeuwen hun kreten slaken, zie de stenen cirkels die we bezocht hebben onder me door trekken, ik hoor de waterval van St Nectan's Glen, ik zie de stenen stapelmuurtjes, de prachtige oude solitaire bomen midden in een landschap in diverse groentinten, als een lapjesdeken, wat hogerop en wat meer terug naar het oosten in het land, graancirkels trekken onder me voorbij. Ik zweef om de Tor van Glastonbury heen, de Abbey, de winkelstraten. Ik suis door de kloof van Lydford Gorge, hoor het water stromen, zie de varens, de prachtige natuur, zie het smalle stenen pad, maar ik hoef er niet op te lopen. Ik zweef, ja ik zwééf. En ik vind het heerlijk!!!!! Laat mij maar lekker zweven. Echt heerlijk! Genieten! Ik zweef lekker nog even door. Dit maakt mijn ziel gelukkig! Is dit zielsbewustzijn? Heimwee naar de zielenwereld? Misschien, maar vooral genieten van de herinneringen aan een prachtig land, gevoed door het tekenen van deze Keltische tekening (ja, zelf ontworpen, getekend en ingekleurd...).

Ik land straks heus wel weer hoor. Niet geaard, komt er nou eenmaal helemaal niks aards uit je handen. En er wacht nog een afwas die gisteren was blijven staan. Er moet straks eten gekookt worden. Ik moet aan mijn voeding denken, want als ik niet uitkijk vliegt er zo een kilo per dag af door die slokdarmkanker, zeker als ik heerlijk gewandeld heb. Ik moet me als een topsporter op gewicht zien te houden, mijn lijf is bezig met topsport. Maar voorlopig zweef ik nog even verder...

Voor het eerst van mijn leven totaal onbelemmerd genieten, volkomen gelukkig met mezelf, in mezelf... wat een cadeau...



ENERGETISCHE BETEKENIS VAN DEZE TEKENING

Na mijn eigen ervaringen met deze tekening, besef ik dat de energie van deze tekening je terug kan brengen bij allerlei mooie herinneringen. Tussen al die negatieve ervaringen die je opgedaan hebt in je leven, waar veel mensen zich lange tijd aan vast kunnen houden, zijn er ook nog die positieve ervaringen, daar waar jij je juist goed gevoeld hebt. Helaas vergeten wij mensen vaak die positieve ervaringen en zetten onze focus op het negatieve, werpen er zelfs blokkades door op in ons systeem van lichaam, geest en ziel. Al zit je in het hier en nu voor je gevoel in de knoop, kom je er niet uit, kun je geen kant op, dan zijn daar toch nog die ervaringen die je gevoed hebben tot de krachtige mens die je nu bent. Al zie je het zelf niet, al voel je dat op dit moment niet, het is er. Innerlijke kracht! Je bent al zover gekomen..., je hebt krachtige energie in huis..., werkelijk waar! Je kunt gebruik maken van je ervaringen in het verleden, positief en negatief, je hebt gezien wat het leven te bieden heeft, je hebt ervan kunnen leren, neem die ervaringen mee in het hier en nu, integreer ze in je leven en leef in het hier en nu. Laat negatieve ervaringen een leerschool zijn, neem mee wat je ervan geleerd heb en laat ze dan los. Laat ze wegvoeren op de stroom van het leven en laat je voeden door hun lessen en vooral, houd al die positieve ervaringen als krachtbron in jezelf vast, ze voeden jou in jouw kracht. Gebruik al die ervaringen als aan trap omhoog, naar een groter bewustzijn, naar voeding voor jouw spirituele ontwikkeling, voeding voor jouw ziel. Je bent een mooi mens! Je komt er wel, wat je huidige situatie ook is. Je vindt een uitweg, echt waar. Hou vertrouwen in het universum, want jouw pad is het goede pad, simpelweg omdat het jouw pad is. Probeer niet het pad van een ander te bewandelen, blijf bij jezelf! Je kunt leren van het pad van een ander, kunt onderzoeken of daar elementen zijn waar jij ook iets mee kunt, maar het is en blijft het pad van die ander. Jouw pad is zoals het moet zijn, om jouw levenslessen te leren, maar ook om jouw kracht te vinden. En weet je? Vaak vind je de kracht in jezelf in de meest akelige ervaringen die je in je leven opdoet. Dan blijkt zoiets een cadeau te zijn, in een wat rare verpakking misschien, op het eerste gezicht zelfs een akelige verpakking, maar o wat een oerkracht herbergt zich in ieder mens. Dus ook in jou!

EN TOEN WAS IE AF...

2019-05 Celtic Inspired Design

Best een beetje een vreemd gevoel, want wat nu? Hij heeft lang gelegen, steeds een mini stukje verder getekend en gekleurd. Er ging veel tussendoor. Inmiddels weet ik dat er meer tussendoor ging dan ik met mijn bewustzijn wist. Er waren tekeningen tussendoor, die ik niet kon plaatsen, die teruggaan naar de essentie, een hele reeks, heel minimalistisch in eerste instantie, om daarna weer iets uitgebreider vorm te krijgen. Een stap voor stap proces, dat ik nu wel kan plaatsen. Zo mooi om te zien hoe je tekeningen al voor het bewust zijn uitgaan. Ik wist in wezen al dat ik bij mijn essentie uit zou komen, maar dat dat op deze manier zou gebeuren, in dit proces met slokdarmkanker... Misschien ook maar goed ook dat ik dat niet wist.
Het was vandaag in ieder geval heerlijk om deze tekening af te kleuren.
Ik heb genoten van het proces.


Morgen inlijsten, denk ik. Samen met nog een paar andere tekeningen. En dan ophangen in onze gang, waarvan één kant zich uitstekend leent als expositiewand. Lijkt me een strak idee. Alle ouwe meuk van de muur af en alleen nog maar energetisch nieuwe werken zullen er opgehangen worden.

Wat de volgende tekenstappen gaan zijn, nog geen idee. Er liggen nog graancirkels te wachten om afgetekend te worden, maar ook die reeks minimalistische tekeningen. En ja, die Kali Yantra... die durf ik bijna niet weer op te pakken, want tjeetje... verandering... ja nou, en hoe! De Kali Yantra helpt angsten te overwinnen, zorg voor vernieuwing van energie en voor spirituele groei... Nou nee hoor, niks van gemerkt... 🤪 De vorige keer dat ik een Kali Yantra tekende ging mijn leven op de schop, kostte me zelfs bijna mijn huwelijk, maar daar ontdekte ik al een soort oerkracht in mezelf en daar kwamen we samen weer uit, en nu? Weer zo'n enorme 'beproeving' zou je bijna zeggen. En ook hier gaan we vast weer uitkomen. Maar die Kali Yantra, ik weet niet wat ik daarmee moet. Dat hij enorm krachtig werkend is, dat is voor mij inmiddels wel héél duidelijk.
We zullen zien wat het best voelt om aan verder te werken, vanavond, morgen, overmorgen... geen idee. Ik zie wel wat er wanneer naar voren komt, waar ik naartoe getrokken ga worden.

Bloesemtherapie: Icelandic Poppy

Een Bloesemremedie van Alaskan Essences Inc.

Wetenschappelijke naam: Papaver icelandia
Nederlandse naam: IJslandse Papaver

"Ik ben een stralend spiritueel wezen. 
Mijn innerlijke licht wordt versterkt door het met anderen te delen." 

De grote heldere bloemen van de Icelandic Poppy helpen mensen met een hoog niveau van spiritueel bewustzijn en ontwikkeling, maar die aarzelen om het aan anderen te laten zien. 

Deze remedie leert ons dat het delen van ons innerlijk licht met de wereld een van de meest krachtige manieren is om de stroom van spirituele energie, die door ons lichaam beweegt, te versterken. 

Deze remedie is belangrijk voor diegenen die verstrikt zijn in dramatische en verwarrende situaties, en voor diegenen die geen voeling hebben met hogere bronnen van begeleiding en wijsheid. 

De Icelandic Poppy remedie helpt ons een innerlijke spirituele focus te herstellen om ons te helpen onze weg terug te vinden naar de waarheid over wie we zijn.



Bron:
Afbeelding en vertaling van tekst van het bericht van:
Alaskan Essences Inc. op facebook 11-11-2019

Bloesemtherapie: Rode Japanse Esdoorn

Een Bloesemtherapie remedie van Nymphaea.

Deze remedie is gemaakt ven
het prachtige rode herfstblad en de vruchten van de Japanse Esdoorn,
verrijkt met de kracht van Bergkristal.

Herfst in de tuin bij huize Moorman / Nymphaea...
Schitterende rode Japanse Esdoorn die in de herfst werkelijk even knalrood wordt. Dat is altijd maar heel kort, voordat de blaadjes vallen, dus het is maar heel even genieten van dit prachtig schouwspel.
Wanneer de blaadjes gevallen zijn, gaat de boom in ruststand. Een winterperiode die ook in ons mensen zijn weerklank vindt, wij zijn tenslotte ook een stukje natuur al zijn velen die verbinding verloren. De winterperiode is een periode om uit te rusten en je te bezinnen op dat wat gebeurd is in de afgelopen tijd, om plannen te maken voor het nieuwe voorjaar, de tijd waarin je weer met frisse energie nieuwe stappen in je leven kunt gaan zetten. De Japanse Esdoorn kan je daarin helpen.

Energie van de Japanse Esdoorn:
Onafhankelijkheid, behoefte aan nieuwe ervaringen, grote wilskracht, focus, je niet laten afleiden door oude pijnlijke ervaringen, oude patronen of eerder gemaakte 'fouten' (denk bijvoorbeeld aan faalangst), het vrij kunnen laten stromen van creatieve energie, krachtig optimisme, grote betrokkenheid, authenticiteit, sterke persoonlijkheid.
Ondersteunt op de weg naar een groter (zelf)bewustzijn, ergens voor kunnen en durven gaan. Opgedane kennis en lessen van eerdere ervaringen en gemaakte 'fouten' kunnen toepassen in je leven en zo een zuivere wijsheid ontwikkelen.
Hernieuwde energie om een zinvol en bruisend leven te omarmen.

Energie van de Bergkristal:
Bergkristal is een steen met enorme geneeskracht en bij uitstek geschikt voor healings en energetisch werk. De steen reguleert energie, absorbeert energie, geeft energie en slaat energie op naar gelang wat er nodig is in een bepaalde situatie. Omdat bergkristal zo neutraal en zuiver is, kan de steen opgeladen worden voor elke (energetische) werking en kan ook de werking van essences (zoals in dit geval) of andere stenen versterken. Het beschermt de aura tegen straling, reinigt de chakra’s en brengt ze in balans. Mentaal bevordert bergkristal concentratie, helder denken, helpt om een neutrale en onpartijdige houding aan te nemen en om problemen op te lossen. 

Samen vormen zij een goede essence voor hen die zich altijd als een eenling hebben gevoeld binnen de groep. Voelde je je vaak eenzaam en alleen? Telde je voor jouw gevoel niet echt mee? Toch heb je een enorme innerlijke kracht, die je mag benutten. Daar hoef je niet bang voor te zijn. Jij mag er zijn, in al je kracht! Je bent niet minder waard dan de anderen, integendeel, ieder heeft zijn eigen kracht. Jij ook! Kijk 'm daar staan, die Japanse Esdoorn, solitair, prachtig en krachtig in zijn verschijning. Zijn kracht springt eruit, vooral in de herfst, juist in de herfst van het leven. En al staat hij midden tussen anderen, hij straalt een unieke kracht uit. Een kracht die jij al in je had, al vermoedde je het niet, al was je er bang voor. Kennis, ervaringen en wijsheid heb je verzameld. Nu is het tijd om te gaan oogsten wat je gezaaid hebt, om toe te gaan passen wat je geleerd hebt.
Ook een goede essence voor wie, na een verleden met gepest te zijn, weer zijn eigen kracht wil ontdekken en gebruiken om nieuwe stappen in het leven te kunnen zetten.
Of als je na (een ernstige) ziekte of depressie het leven weer op wilt pakken.
Maar juist ook als je geen ernstige, heftige of traumatische ervaringen opgedaan hebt, is deze remedie een prima ondersteuning bij het zetten van nieuwe stappen in je leven.

Houd er rekening meer dat deze remedie die oude pijnen en oude patronen niet oplost. Daarvoor kun je andere essences gebruiken. Deze remedie zorgt ervoor dat je je hierdoor niet laat afleiden, maar het is wel zeer zinvol om er aandacht aan te geven. Je zou dus eerst een proces kunnen starten van opruimen / verwerken en loslaten. Daarvoor zijn bijvoorbeeld de paddenstoelenremedies van Bloesem Remedies Nederland zeer geschikt. Nymphaea zal je hierin kunnen ondersteunen door de goede uit te zoeken die bij jou in jouw proces passen. Bloesemtherapie op maat is zeer zinvol!

Deze remedie is door mij gemaakt in een periode van ernstige ziekte (kanker), op een moment dat ik me juist heel krachtig en zeker niet ziek voelde. Een innerlijke drang, ondersteund door mijn spirituele gidsen, vertelde mij dat deze remedie specifiek op dat moment gemaakt móest worden. En als ik achteraf de horoscoop van deze remedie bekijk, dan snap ik ook waarom. De kosmische energie was er precies goed voor.
Het ritueel erbij was voor mij vertrouwd, in een Keltische traditie, met het aanroepen van Vader/Moeder God, de windrichtingen en bijbehorende energieën, het creëren van een heilige cirkel in onze tuin rond de boom. Ook mijn Keltische sjamanendrum moest erbij zijn. Na heel even gedrumd te hebben, kwam daar het lied langs dat in deze tijd enorm belangrijk voor mij werd.

'I am the light of my soul

I am beautiful

I am bountiful 

I am bliss 

I am I am'

Met het zingen van deze mantra, voed je je eigenliefde. 

Het was best wat bewolkt toen ik een innerlijke drang voelde en van mijn spirituele gidsen 'opdracht kreeg' om deze remedie te maken. Bewolking kun je in deze zien als een symbool voor de moeilijkheden op je pad, moeilijkheden die ik liever uitdagingen noem.
Ik heb tegenwoordig geen twijfels meer als ik doorkrijg wanneer of hoe een remedie gemaakt moet worden. Dus... hoe mooi... Toen ik deze mantra buiten bij de Japanse Esdoorn en de schaal met de essence begon te zingen, de eerste zin had gezongen, scheen er opeens één krachtige straal van de zon in de schaal. Verder was het nog bewolkt.
Ik raakte diep geroerd door dit teken van ondersteuning vanuit het universum. 

Toeval? Ik geloof niet in toeval.

Eigenliefde... egoïstisch? Zeker niet!

Eigenliefde zorgt ervoor dat je goed voor jezelf zorgt, dat je jezelf en je eigen grenzen leert kennen, respecteert en bewaakt. Daardoor zul je anderen ook niet over je grenzen heen laten gaan. Je voelt je daardoor krachtiger.

En naastenliefde dan? 

Prima. Vooral voeden. Het is belangrijk voor onze maatschappij. Aandacht en zorg voor anderen kun je echter alleen volhouden als je zelf goed in je vel zit, dus eigenliefde is gewoon noodzaak. Velen cijferen zichzelf weg, geven hun kracht weg. Velen weten uiteindelijk niet eens meer waar hun eigen grenzen liggen of wat ze willen en kachelen dan door tot ze geveld worden door ziekte en dan nog voelen ze zich daarover schuldig.
Veel hooggevoelige mensen kampen met allerlei uitdagingen op het gebied van omgang met anderen. Lees ook eens DIT ARTIKEL OP NIEUWETIJDSKIND.COM.

Door je eigenliefde te voeden, zul je je weerbaarheid vergroten en kun je effectiever en doelbewuster naastenliefde beoefenen.

Dus al heb je deze remedie op dit moment niet nodig, of wil je hem niet gebruiken, zing lekker mee met deze mantra.

Dit lied, waarbij je jezelf centraal zet, krachtig neerzet, net als deze rode Japanse Esdoorn in al zijn pracht centraal staat in welke omgeving dan ook, zal jou in je kracht zetten. Een mooie mantra om in te zetten, altijd, maar speciaal als je deze remedie gebruikt. 'I am' is een krachtige mantra die je helpt jezelf te manifesteren. Het is de mantra die hoort bij je stuitchakra, je basis-chakra. De kleur rood werkt ook versterkend op deze chakra.

Aanvulling vanuit het werken met de MIR-Methode is altijd zinvol en kan je nog verder ondersteunen. Neem je druppels, in de ochtend en voor het slapen gaan, in vóór het doen van MIR-Methode. Je druppels neem je nog twee keer op de dag in, voor de lunch en voor het avondeten, maar het doen van de MIR-Methode vaker dan twee maal per dag heeft geen zin.
Na vier weken de MIR-Methode gedaan te hebben, zit deze goed in je systeem en is er in principe slechts één sessie MIR-Methode Coaching nodig om te leren hoe je met een aanvulling op de MIR-Methode je eigenliefde aan kunt vullen. Deze sessie kan opgenomen worden in een controle consult na vier weken gebruik van de remedie.

Aanvulling vanuit de Spagyriek met bijvoorbeeld een mineralencomplex of een precies op jouw fysieke situatie ingesteld complex is bij deze Bloesemtherapie remedie vaak zinvol om ook de fysieke kant van je systeem goed te ondersteunen. Lichaam, geest en ziel dienen namelijk met elkaar in evenwicht te zijn en blijven.

Een andere mogelijke aanvulling is het tekenen/kleuren van een of meerdere Mandala's bij dit thema.

Ook andere disciplines kunnen ingezet worden ter ondersteuning, mits dit past in jouw situatie bij aanvang of gaandeweg je proces, denk bijvoorbeeld aan het werken met Ho'oponopono of The Work van Byron Katie als daar bepaalde gedachten en gevoelens in het proces loskomen die verwerkt mogen worden.
Het is sowieso heel erg zinvol een dagboek bij te houden in deze tijd. Zinvol voor jezelf en zinvol voor de besprekingen tijdens de begeleidingsmomenten met je coach/therapeut.

Wil je leren hoe je zelf dit soort remedies maakt voor eigen gebruik, dan is het belangrijk om je spirituele ontwikkeling te stimuleren en je verbinding met Moeder Natuur te versterken.
Daarvoor kun je bijvoorbeeld aan het werk met de seizoenen, jaarfeesten en de maancyclus volgens Keltische traditie, ondersteund door Bloesemtherapie en gaandeweg leer je ook zelf enkele remedies maken. Verder kun je je verdiepen in het gebruik van edelstenen, numerologie, astrologie, etc. Dit is een intensief, individueel of in kleine groepjes, begeleid proces waarvoor je ook bij Nymphaea terecht kunt.

Aanmelden voor begeleiding kan via de mail
nymphaeaspiritueelcentrum@gmail.com

P.S.
Vooralsnog zijn consulten en workshops even opgeschort, i.v.m. mijn eigen proces in behandeling en herstel van slokdarmkanker, maar ik ga met plezier verder op dit mooie pad van ontdekkingen, groei, creativiteit en leraarschap en zodra ik weer kan ga ik ook graag weer aan de slag in Nymphaea Spiritueel Centrum.

De Eeuwige Wereld - Hans Peter Roel

Ik pak dit boek op in een heftige tijd van bestaan, de shock is wat aan het zakken, een week na mijn diagnose Slokdarmkanker stadium IV, wat betekent dat het ongeneeslijk is wat betreft de reguliere zorg. Ik geef het nog niet op hoor, ik ben een proces ingegaan met de inzet van Spagyriek complexen en diverse orthomolucaire aanvullingen zoals Salvestrolen en Curcumine, begeleid door mijn leraar waar ik zelf de opleiding tot Spagyriek Therapeut heb genoten. Ik heb het volste vertrouwen dat dat moge gebeuren wat nodig is voor mij en mijn omgeving, maar ja, ik ben ook een mens met angsten en boosheid etc. Je kunt mijn persoonlijk verhaal volgen op facebook.

Alles wat je doet in je leven komt in deze situatie in een totaal ander licht te staan.
Zoals het lezen van boeken. Dit boek had ik een tijdje geleden al aangeschaft, nieuwgierig naar de Keltische zienswijzen die hierin verwerkt zouden zijn. Nu is het tijd dit op te pakken.



Achter op het boek kun je lezen:

'Hoe je kijkt en wat je ziet bepaalt wie je bent'

'De Eeuwige Wereld' is het duizelingwekkende verhaal van Fabian en Suzanne die na een heftige gebeurtenis op zoek gaan naar zichzelf.

Tijdens een spirituele ontdekkingstocht ontmoeten ze de Schotse Ana. Zij is een oermoeder van de Keltische wijsheid. In de Schotse hooglanden krijgen ze spirituele inzichten en leren ze oude, vergeten kennis.

Dit boek onthult Keltische geheimen, die in de tijd bewaard zijn gebleven. Laat je meevoeren door het aangrijpende verhaal over alles, wat ons leven waardevol maakt.

Hans Peter Roel (1964) ziet hoe mensen in de huidige maatschappij van zichzelf vervreemden. Juist hierom heeft hij dit boek geschreven. Inzicht in de zielenwereld geeft mensen eeuwigheidswaarde.

Ik ben op de eerste plaats benieuwd of ik me hierop kan concentreren, wat natuurlijk mijn persoonlijke stukje is en niets vertelt over het al dan niet boeiende boek, maar vooral ook naar wat Hans Peter Roel te vertellen heeft.


UPDATE d.d. 10-12-2019: gelukkig is een stadium IV na een second opinion in de Radboud veranderd in een stadium III+ waardoor er levensreddende behandelingen in de vorm van wekelijkse chemo's en dagelijkse bestralingen voor de duur van 5 weken, opgestart zijn op 18 november 2019. Daarna zal er rond eind januari, begin februari gekeken worden wat de behandeling heeft gedaan. Ik doe mee net het SANO onderzoek, waarbij er geen operatie plaatsvindt als de behandeling de kankercellen totaal heeft laten verdwijnen. Zit er nog wel iets, of zal bij later regelmatig onderzoek alsnog kanker de kop opsteken in hetzelfde gebied, dan zal een zware operatie volgen, waarbij de slokdarm en omliggende lymfeklieren en eventueel nog aanwezige kanker verwijderd worden en een buismaag gevormd zal worden. Ik hoop daar natuurlijk van bespaard te blijven. Ik heb het volste vertrouwen dat ook de erbij ingezette complementaire middelen mij ondersteunen in het onder controle krijgen van de kanker. De curcumine heb ik moeten laten staan, omdat die niet samengaan met de chemo's en bestralingen die ik krijg, ze mogelijk zelfs tegenwerken. Dat willen we natuurlijk niet. De rest gaat gewoon door. Curcumine mag ik in een later stadium, als de chemo's en bestralingen helemaal uitgewerkt zijn, weer oppakken. Ik heb al snel verbetering ervaren in het eten, de passageproblemen zijn verdwenen, dus de tumor is al flink aan het slinken.

Dit boek van Hand Peter Roel biedt een heel mooie helder geschreven introductie in het Keltische gedachtegoed. Het vertelt mij niks nieuws, maar voor wie er nog niet mee bekend is, is dit heel begrijpelijk geschreven. Een aanrader. Wel moet je even geduld hebben voor dit Keltisch gedachtegoed aan de orde komt in het boek, eerst wordt op intense wijze verteld over hoe de hoofdpersoon en zijn vrouw omgaan met het intense verdriet omtrent het verlies van hun vijfjarig zoontje, dus leg je zakdoeken maar vast klaar. Ik heb menig traantje laten vloeien hoor.


Het boek is te bestellen:

Een ervaringsverhaal... slokdarmkanker

Aan het bijkomen van een bom die gisteren gevallen is. Heb er even over moeten denken of ik dit persoonlijke verhaal hier wil delen, maar na familie en vrienden ingelicht te hebben, doe ik dat toch maar wel. Ik heb gemerkt hoeveel mensen zich betrokken voelen. Iedereen verder persoonlijk berichten is me op dit moment even te veel. Voel je dus niet gepasseerd als je het via deze weg moet lezen, het is even niet anders.

Gistermiddag ben ik voor onderzoek naar het ziekenhuis geweest. Ik had passageklachten, wel kunnen slikken, maar dan blijft voedsel in de slokdarm hangen, vaak tot spugens toe, dat het er weer uitkomt. Er staat hier standaard al een emmertje in de buurt. In eerste instantie dachten we dat het een irritatie van slokdarm en maag was, doordat ik bij een tandartsbehandeling per ongeluk een chloorspoelmiddel in mijn keel kreeg en ook doorgeslikt heb, zeker omdat ik wel vaker in het verleden last van overgeven (bij de vele migraine aanvallen die ik gehad heb) en maagzuur gehad heb. Gezien een familiaire aanleg voor een middenrifbreuk, keken we hier dus niet zo van op. Het ging echter niet over. Ook niet nadat ik zelfs via de huisarts op de omeprazol gezet was, omdat natuurlijke middelen niet hielpen (wat logisch is, als je later beseft wat er wel aan de hand is). Wel mijn maagpijn verdween, maar niet de passageklachten. Dat die maagpijn, pijn die, nu begrijp ik dat dus uit eigen ervaring wel, vaak voor een hartaanval aangezien wordt en dat had ik zeker drie keer per uur. Dus dat die verdween was al fijn, maar de passageklachten bleven.

Een gastroscopie volgde dus gisteren. Een klote onderzoek, om maar even kort door de bocht te gaan. O wat een ellende. Maar daarna viel de spreekwoordelijke 'bom': slokdarmkanker.
Stortte mijn wereld in? Nee, eigenlijk niet. Raar? Misschien. Maar ergens wist ik al dat het mis was en ik voelde een enorm vertrouwen in het universum, alsof ik gedragen werd. Helaas was dat van korte duur, want daarna gaat er van alles door je hoofd. Ik had in het voren al bedacht dat als dit de uitslag zou zijn, ik naast het reguliere circuit de Spagyriek en eventueel andere natuurgeneeskundige middelen in wil gaan zetten en ik ben in deze dan ook enorm dankbaar dat mijn leraar mij in dit proces wilt gaan begeleiden. Als mijn leraar tot Spagyriek Therapeut en de mooie mens die ik heb leren kennen, heb ik het volste vertrouwen in hem.
Ik ga er dus alles aan doen om hier zo goed mogelijk doorheen te komen. 

Ik ben eerder deze week al begonnen aan de Salvestrol Platinum. 

https://www.orthokennis.nl/nutrienten/salvestrolen

In het ziekenhuis wordt er nu een bloedonderzoek gedaan naar mijn nieren, of zij het aankunnen om contrastvloeistof te drinken voor een algehele scan om te kijken of er uitzaaiingen zijn. De behandeling zal daarvan afhangen.
Er zijn veel biopten afgenomen en die staan op kweek voor de officiële uitslag over een week.
De arts was er echter al dusdanig zeker van haar conclusie, dat ze me deze week nog terug wilt zien en ik twijfel echt niet aan haar expertise in deze. Ze wil er kennelijk vaart achter zetten, de alarmbellen rinkelen!
Stap voor stap dus en waarschijnlijk nog een stuk sneller dan ik gedacht had.

Gisteren was voor mij het meest confronterend om het verdriet te zien van familie en vrienden. Dat er zoveel mensen zoveel om mij geven, dat er dan zoveel tranen vloeien en knuffels gegeven worden. Tjeetje... Een belangrijke levensles voor mij kwam meteen op dag 1 van dit proces voor mijn voeten geworpen: kijk eens hoeveel mensen om jou geven, en jij dacht zo vaak dat je er niet toe deed... dat idee is nu vast wel overboord...
Had deze les even iets subtieler gebracht mogen worden? Kennelijk niet. Confronterend en hartverwarmend tegelijkertijd.

Ik weet nog niet of dit verhaal vervolg gaat krijgen, of ik het hele proces wil delen. Ik weet hoe anderen hier wat aan kunnen hebben, maar ik weet nu even nog helemaal niets. Ik weet nog niet of ik doorga met consulten en workshops geven, terwijl ik dat o zo graag doe, maar ook besef ik dat alles onder voorbehoud zal zijn van mijn gevoel van welzijn en afspraken die gemaakt dienen te worden. Het is nog zo vers. Dat ikzelf sowieso blijf tekenen, moge duidelijk zijn. Ik heb mijn MIR-Methode mandala kennelijk ook niet voor niets 'moeten' schrijven.

Snelle update erachteraan:

Morgen kan ik al terecht voor de CT-scan en vrijdag krijg ik meteen de uitslag van de behandelend arts. Ik hoop dat het traject dan ook een beetje duidelijk zal worden.

Ik merk dat mijn bericht op facebook enorm veel reacties oproept.
Daar zal dus waarschijnlijk meer leven zijn, dan hier op het blog.
Je kunt me HIER vinden op facebook, voor wie het proces en discussies van heel dichtbij wilt volgen. Er zal vast van alles langskomen.
Zoals net een reactie die aangeeft dat kanker als een monster gezien kan worden dat bevochten moet worden. Ik zie de kanker dus niet als een monster. Misschien dat ik er later anders over ga denken, maar vooralsnog zie ik de kanker als een zeer doordringend signaal dat er levenslessen geleerd mogen worden, door mezelf en misschien ook door mijn omgeving of de mensen die over deze ervaring lezen. Ik heb ook een sterk vertrouwen in het universum, daar waar anderen dat vertrouwen misschien laten varen in zo'n situatie. Helaas is er kennelijk een harde les nodig, een flinke schop onder de kont. Zoals je kon lezen kwam les 1 in dit traject al behoorlijk binnen bij mij, dat ik er kennelijk toch toe doe, met al die reacties gisteren en vandaag. Tranen, knuffels, bezoek, whatsappjes, belletjes... voor mij? Ja voor mij. Rare gewaarwording als je in je leven veel aandacht besteed aan bewustwording en spirituele groei, werkt aan pijnlijke thema's in het verleden, denkt dat toch redelijk onder de knie te hebben nu, maar in je hoofd nog ergens zo'n stemmetje hebt dat je vertelt dat je er niet toe doet en je eenzaam kunt voelen in ervaringen, niet begrepen te worden, etc. etc.. Nou, dat stemmetje is nu dus meteen totaal radicaal verdwenen met zoveel lieve reacties. Mijn eerste cadeautje is binnen. En zo wil ik graag dit proces doorlopen. Positief en open voor de lessen die ik nog mag leren hierin. Al vloeien er tranen, al voel ik boosheid, onbegrip en wat er al nog meer langs mag gaan komen. Dat is menselijk en hoort erbij.
Ik voel me zeer gesteund door al deze reacties. Dank jullie wel!!!!

Wat is een Spiritueel Centrum - Wat is spiritualiteit?

Wat is een spiritueel centrum?

Ik merk dat de verwachtingen soms hooggespannen zijn als mensen de eerste keer hier op bezoek komen.

Men verwacht een groot gebouw, een oud schoolgebouw, een oud klooster, een soort wijkcentrum, of wat dan ook, waarin vele disciplines een eigen plek gevonden hebben.

Waar mogelijk door meerdere mensen workshops gegeven worden, etc..

Niks van dit alles als je bij Nymphaea komt.
Je wordt hier gewoon in een huiskamer ontvangen - hoezo 'centrum'?

Een kleurrijke huiskamer waar spiritualiteit hoogtij viert in de aanwezigheid van o.a. Mandala's, edelstenen, klankschalen, sjamanen drums, wierook, kaarsen, New Age of Keltische muziek en veel boeken.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik al een Glastonbury-winkelfan was, zonder dat ik dat wist en al ruim voordat ik ooit in dit leven daar geweest was, liefhebber van de uitstraling van knusse New Age winkels en esoterische boekwinkels, met alle gevolgen van dien.

Ook vind je er natuurlijk de Bloesemtherapie remedies en de Spagyriek essences waar ik mee werk.

Enkele zelfgemaakte essences completeren het geheel.

Wat maakt nou een huiskamer tot een spiritueel centrum?

Wat verstaan we onder een spiritueel centrum?

Wat mij betreft is een spiritueel centrum een plaats waar men diverse disciplines op het gebied van spiritualiteit kan vinden en dan geldt wat mij betreft dat het ook een plaats is waar ook andere mensen ermee aan de slag kunnen, omdat ik een leraar ben in hart en nieren en mijn enthousiasme over bepaalde onderwerpen en vaardigheden graag deel met anderen, maar dat hoeft niet.

In wezen kan iedereen van zijn thuis een spiritueel centrum maken waar delen centraal staat.

Ik heb er ooit al eens een artikel over geschreven hoe je je eigen tempel kunt creëren, je eigen krachtplaats.

Bij Nymphaea wordt gewerkt met helende energieën, rituelen en healingen uitgevoerd in afstemming op cliënten, maar ook op de God en de Godin (niet alleen buiten, maar ook in onszelf) en nog veel meer wat helpt een krachtplaats te voeden.

Er wordt met toewijding veel geleerd en geoefend over spirituele thema's en vaardigheden om je daarin te uiten.

Een spiritueel centrum is wat mij betreft het openstellen van zo'n eigen krachtplaats voor bezoekers, juist ook buiten je persoonlijke familie en vrienden.

Daarmee wordt het ook een soort ontmoetingscentrum, waar men (op gezette tijden) met gelijkgestemden in gesprek kan gaan en in het geval van Nymphaea waar ook creatief gewerkt kan worden, waar men ook begrip en troost kan vinden en af en toe een spreekwoordelijke schop onder de kont kan krijgen.

Het doel is een stimulans te bieden aan (spirituele) persoonlijke ontwikkeling, handvatten om het spiritueel Bewust Zijn te stimuleren.

Maar wat is dat dan, een spiritueel Bewust Zijn?

Wanneer je in je leven een stukje verdieping zoekt, vragen stelt bij de zin van het leven, op zoek bent naar antwoorden op levensvragen, op zoek bent naar inzicht en overzicht, wilt begrijpen wat er in je leven gebeurt, en je zoekt je antwoorden in de numerologie, de astrologie, de esoterie, de alchemie, etc., dan ben je eigenlijk op zoek naar spiritualiteit, iets wat jou van antwoorden voorziet en je kan helpen in een transformatieproces, veranderingen die je doorvoert in je leven, zodat je meer jezelf kunt worden en jij je leven effectiever en plezieriger kunt leiden, maar wat je ook troost en warmte kan bieden wanneer dat nodig is.

Sommige mensen vinden dat in één bepaalde religie of een geloofsovertuiging.

Spiritualiteit is echter een overkoepelende term, die de grenzen van religies en geloofsovertuigingen overschrijdt.

Spiritualiteit is voor mij niet alleen een hoger Bewust Zijn van alles wat het leven me brengt, Bewust Zijn van mijn eigen aard, mijn eigen natuur, maar vooral ook een Bewust Zijn van Moeder Natuur, van haar schoonheid, haar waarde voor alle levende wezens, haar geneeskracht, van haar ritme.

Dichter bij de natuur komen te staan betekent ook meer betrokken raken bij de seizoenen en hoe dat in jezelf weerspiegeld wordt, want ook wij mensen zijn een stukje natuur.

Velen onder ons zijn het zicht op die weerspiegeling van de natuur in onszelf kwijt, we zijn de verbinding met de natuur ergens kwijtgeraakt.

Wij zijn geestelijk en emotioneel verbonden met de Aarde, met de Maan en de planeten en dat vindt zijn weerklank in ons lichaam.

Sommige mensen verstaan onder spiritualiteit het contact met de spirituele wereld, met overledenen en gidsen, met een god of godin.

Door jezelf spiritueel te ontwikkelen, zul je merken dat je gevoeliger wordt of dat je beter leert omgaan met je (hoog)gevoeligheid, waardoor je een beter contact kunt maken met de spirituele wereld, maar dat hoeft geen doel op zich te zijn, in wezen volgt dat vanzelf.

Wanneer ik een sjamanendrum of een klankschaal aansla, is er voor mij meteen een soort trance ervaring, mijn Bewust Zijn krijgt een hogere trilling en daarmee wordt het bereik voor het waarneembare groter.

Je kunt zo afdalen naar het onderbewuste, naar die gebieden in jezelf waar je Bewust Zijn op dit moment geen contact heeft, maar ook naar de hogere spirituele wereld, afhankelijk van welke intentie of vraag jij op dat moment centraal stelt in het proces.

Voor sommige mensen is dat werkelijk een eitje, anderen kost dat wat meer oefening en moeite.

Hoe meer je bezig bent met spiritualiteit in je leven, hoe beter dit alles lukt en hoe groter jouw bereik van het waarneembare wordt.

Door deze ontwikkeling zul je bewuster in het leven staan, meer kunnen overzien, waardoor je beslissingen in het leven dat zullen weerspiegelen.

Je creëert wijsheid en creativiteit door oefening, door toepassing.

Afijn...

Een spiritueel centrum hoeft geen joekel van een gebouw te zijn, een modern ingerichte serene praktijkruimte, het kan ook gewoon een huiskamer zijn.