De helende kracht van...

Eerder deze week had ik een mooie ervaring die te maken had met de helende kracht van het plaatsen van een intentie, het gebruik van Spagyriek Alchemistische plantessences en schrijven...
Niet echt nieuw voor mij natuurlijk, want in het werken met cliënten gebeurt soms iets insgelijks, maar dit was natuurlijk wel heel persoonlijk, omdat het ons eigen hondje betrof, wat ik graag met jullie wil delen.

Ons hondje Kira, een Parson Jack Russell van 12,5 jaar oud, leeft inmiddels in haar 'reservetijd'. In 2016 was zij door drie dierenartsen, los van elkaar, zelfs uit twee verschillende praktijken, opgegeven, een onbehandelbare maagtumor. Er was alleen iets te doen om dit alles iets dragelijker te maken. Met behulp van Spagyriek Alchemistische plantessences is zij er echter nog steeds en is behoorlijk opgeknapt. De maagtumor lijkt verdwenen, aangezien ze niet meer de klachten van toentertijd heeft. Eerlijkheid gebied te zeggen dat we geen scan meer hebben laten maken om dat te controleren. Ze heeft nog wel een gevoelig maagje, maar met aangepaste voeding gaat dat prima.
Ik hoop natuurlijk dat ik haar achterna ga en nog een tijdje in mijn 'reservetijd' mag leven. Tijdens en na de reguliere behandeling van slokdarmkanker heb ik steeds Spagyriek en orthomoleculaire aanvullingen ingezet. Tel die extra jaren in hondenleeftijd uit in mensenjaren... 4 keer 7, 28, mmmmm... goed vooruitzicht. Ik ga ervoor! Liefst nog wat langer natuurlijk. Ik heb het nog prima naar mijn zin hier op Aarde. Maar nu terug naar onze Kira...

Nu heeft ons hondje de laatste jaren last van artrose. Niet zo gek misschien na alles wat ze heeft meegemaakt met die maagtumor en al het rennen achter een frisbee aan, wat ze altijd zo graag gedaan heeft. Ze heeft wat opstartproblemen met het lopen als ze een tijdje gelegen heeft, stram en stijf, maar als ze eenmaal op gang komt, lost zich dat meestal al snel wel weer op. Die frisbee blijft weliswaar wat werkeloos liggen tegenwoordig, op af en toe een dolle bui na, maar het wandelen vindt ze nog heerlijk.
Een paar jaar geleden ben ik begonnen met haar artrose te behandelen, met Spagyriek druppels en Synopet Cani-Syn. Cani-Syn bleek ze echt iedere dag nodig te hebben en ook in een iets hogere dosering dan voor haar lichaamsgewicht normaal is (netjes overlegd met de fabrikant hoor, als 'leek' niet zomaar doseringen aan gaan passen hoor, doe dat alleen in overleg met een dierenarts of therapeut met verstand van zaken, ikzelf ben therapeut natuurlijk), maar dan ging het ook goed. De combinatie met Spagyriek druppels bleek een goed werkzame combinatie. Kira wandelde weer vrolijk met ons mee door de bossen, helemaal in haar element.
De Spagyriek druppels verloren op een gegeven moment hun werking. Dat gebeurt wel vaker bij sommige complexen, ze lijken dan niets meer te doen, een pauze inlassen is dan zinvol, waarna weer bekeken kan worden eenzelfde samenstelling aan essences te gaan gebruiken, dan wel iets te veranderen in de samenstelling of iets totaal anders te geven. Het ging een tijdje heel goed op alleen Cani-Syn, dus de Spagyriek even achterwege gelaten.

Helaas... zo'n anderhalve week geleden ging het ineens niet meer zo lekker. Helemaal niet lekker zelfs. Tijdens onze wandeling, bleef ze achter lopen, terwijl ze normaal gesproken in het bos helemaal in haar element is en lekker voor ons uit huppelt. Ze liet zich later dat weekend tijdens een korte wandeling door het plaatselijke park, zelfs dragen, wat écht niet normaal is voor haar. Ze wil graag zelf lopen. Na de wandeling was ze steeds doodmoe. Wat was er nou aan de hand? Ze heeft er nogal eens het handje van om rare dingen op te eten, zoals vogelpoep, dus misschien had ze wel last van haar toch al gevoelige maag? Maar ze had geen rommelend buikje en ging niet spugen, wat we van haar kennen als ze iets gegeten heeft wat verkeerd valt. Ze at wel minder, maar misschien logisch... het wandelen ging ook niet meer zo lekker, dus de dagen erna wat vaker kortere stukjes aan de wandel, misschien waren de wandelingen gewoon te lang geweest en wie minder beweegt heeft ook minder voeding nodig en als je je niet lekker voelt.... Want ja, dat was wel duidelijk... ze liep er niet florissant bij, gebogen koppie, staart laag. Nu kennen we dit euveltje, zijn al jaren bekend met haar gezondheidsgrillen en -grollen, en hollen dus niet meer bij het minste of geringste naar de dierenarts, die ons dan toch niet meer kan vertellen dan wat al eerder naar voren kwam. Dus goed observeren en proberen te achterhalen wat er nu feitelijk aan de hand was, maag of artrose... Er kwam niet echt verbetering met die kortere stukjes wandelen. Sterker nog... opstartproblemen vanuit een tijdje gelegen te hebben werden alleen maar erger, ze bleef steeds meer op de grond, sprong niet meer zo vaak op de bank. Op zeker moment, in de nacht een keertje, moest ik naar het toilet en zodra ik mijn bed uitga wandelt madammeke altijd mee, maar dit keer niet. Nu wordt ze behoorlijk doof, dus misschien had ze het gewoon niet meegekregen, ook dat gebeurt tegenwoordig wel vaker. Dus ik keek er niet echt van op, hoewel het wel wennen is als je normaal gesproken zo'n hondenbeestje steeds om je heen hebt wandelen. Ineens hoorde ik gepiep en gejank. Ik natuurlijk zo gauw mogelijk naar haar toe. Ze was de mand inmiddels wel uit, maar had problemen met overeind blijven. Ze viel gewoon om. Haar achterpoten wilden niet en ze hield de voeten van de achterpoten ook raar dicht bij elkaar. Had ze slaap in haar poten? Had ze pijn? Artrose nu toch ook meer in de achterpoten, waar voorheen vooral de voorpoten pijnlijk waren? Ze trilde over haar hele lijfje. Toch wilde ze op gang komen, ze wilde lopen. Ze weet inmiddels zelf ook dat ze op gang moet komen en dat de stijfheid dan minder wordt, maar dit keer had ze duidelijk echt pijn. Akelig om aan te zien. Een Celtic healing en/of MIR-Methode doet dan toch even wonderen. Maar ik kan haar niet continu healingen blijven geven natuurlijk, dan ben je 24/7 bezig in dit geval, dat helpt bij haar meestal alleen heel direct in acute gevallen, als ze het al toelaat. Ze kwam inderdaad weer op gang die nacht, maar het euveltje van stram en stijf zijn bleef toch wel heel duidelijk aanwezig, ook overdag.

We willen niet dat ze pijn gaat lijden. Daar is bovendien best iets aan te doen. De dierenarts heeft daar wel iets voor, maar ook met de Spagyriek is daar zeker nog verbetering te halen en met haar gevoelige maagje geef ik toch de voorkeur aan een natuurlijk middel. Natuurlijk had ze een paar dagen al minder gegeten en was ook een dosering of twee Cani-Syn misgelopen daardoor. De Cani-Syn kunnen we eventueel in kleinere beetjes voeding of direct in de bek brengen met een doseringsspuitje. Maar madammeke is een doorzetter, liefst alles zelf doen (net als vrouwtje) en ze bleef wat door het huis lopen, even een rondje door de tuin en het hele euveltje was weer tot rust gekomen. Maar toch... Tijd om de Spagyriek weer in te gaan zetten, want dat het even niet zo lekker ging was duidelijk.

Ik wilde niet zomaar het vorig gebruikte complex nogmaals inzetten. Heroriëntatie is altijd zinvol, er kunnen dingen veranderd zijn. Nu heb ik een mooi naslagwerk voor het werken met Spagyriek met dieren, een Duitstalig boek. Gevoelsmatig had ik het idee het benodigde complex eens uit te schrijven, voor mezelf, maar vooral ook afgestemd op ons hondje en vooral invoelend wat nodig was, zoals ik dat bij menselijke cliënten ook vaak doe wanneer daar meerdere opties zijn om recepten voor te schrijven, en die zijn er eigenlijk altijd. Meteen handig voor mezelf om een vertaling te maken die ik later zo weer bij de hand kan pakken. Ik heb nu de tijd voor dit soort dingen, omdat ik, gezien mijn eigen gezondheidsuitdaging, toch nog geen cliënten of cursisten heb. Handmatig geschreven heeft bij mij nog altijd de voorkeur boven het typen op een laptop. Schrijven, vooral met zo'n mooie vulpen, heeft iets speciaals, iets magisch bijna, tenminste... als je het de nodige aandacht geeft. Ik gebruik het met cliënten ook om bijvoorbeeld affirmaties (krachtzinnen) te schrijven, of mantra's uit te werken. Er gaat een bepaalde kracht vanuit. Iedere letter, ieder woord, iedere zin, heeft een bepaalde frequentie, dat leert de Numerologie ons ook. Iedere frequentie draagt een eigen energie met zich mee, die we kunnen voelen en die we kunnen gebruiken om (zelf)heling aan te sturen en te ondersteunen. Ook binnen de Spagyriek werken we met Numerologie (o.a.), wordt er een link gelegd tussen de essences en letters van woorden, ze hebben (helende) frequenties die met elkaar overeenkomen. Het schrijven met de hand versterkt die energie nog eens extra, voegt een waarde toe, omdat je dat met extra aandacht kunt doen in je eigen handschrift, of zelfs in een speciaal kalligrafisch lettertype. Het geeft extra kracht aan de intentie waarmee je iets schrijft. En dat is te merken. Wanneer je essence voor essence uitschrijft, de getallen die erbij horen natuurlijk ook vermeldt, dan activeer je stap voor stap een energie die helend werkt. Wanneer je de intentie erbij inzet die energie naar desbetreffende persoon of in dit geval het dier te sturen, dan is dat voor die persoon of dat dier voelbaar en zet een helingsproces in gang. Wat er hier gebeurde was duidelijk... gaandeweg het complex uitgeschreven werd begon de hond zich al veel beter te voelen. Dat was te merken in haar gedrag. Ze ging rondlopen, ze ging eten, kop en staart stonden weer hoog en ze keek me aan met een twinkeling in haar ogen die boekdelen sprak 'vrouwtje bedankt!' Ook manlief merkte duidelijk de verandering op in ons hondje. En ze had nog geen druppel van het complex op! Dit was 'alleen maar' een healing door middel van schrijven en het plaatsen van een intentie. In de avond heeft ze haar eerste druppels gehad en de dag erna natuurlijk ook.
Later op de dag pakte ze zelfs haar frisbee weer op en wilde spelen! Wat een vooruitgang!

Recepten met essences uit de Bloesemtherapie of Spagyriek Alchemistische Plantgeneeskunde, worden altijd specifiek op de persoon (of het dier in dit geval) en zijn/haar problemen/uitdagingen en situatie afgestemd. Twee verschillende mensen (of dieren) met eenzelfde gezondheidsklacht bijvoorbeeld, kunnen twee totaal verschillende recepten voorgeschreven krijgen. Het gaat namelijk om een proces, een helingsproces, niet om het bestrijden van een ziekte of klacht, maar om een veel groter geheel, waarbij lichaam, geest en ziel meegenomen worden in het totaalplaatje.
Ook als je helemaal geen klachten hebt, maar je wilt bijvoorbeeld werken aan verwerking van emoties die samenhangen met gebeurtenissen in het verleden, maar die nog doorwerken in het heden, of je wilt je spiritueel verder ontwikkelen, kun je met essences uit de Bloesemtherapie of de Spagyriek aan de slag. Maar waarom zou je dat willen? Omdat je dan makkelijker de uitdagingen aankunt die op je levenspad komen, een positievere kijk krijgt op het leven en de wereld en daarbij meer plezier krijgt in het leven. Een mens wordt er niet gelukkig van als hij/zij stilstaat, niet kan groeien. Wij willen groeien en vooruit gaan. Wij willen leren. Er is een soort innerlijke drijfveer die ons daartoe aanmoedigt. Waarom daar dan geen gehoor aan geven? Budget is geen belemmering, want voor ieder budget zijn er mogelijkheden. Uiteraard zijn er ook grenzen en juist door die grenzen kunnen we weer veel leren, als we daar maar voor open staan.

Daar waar veel sceptici roepen dat dit alles een kwestie van placebo-effect is, daar lijken dieren en hele kleine kinderen die bewering toch tegen te spreken in de resultaten die geboekt worden. Ons hondje is daar een voorbeeld van. Een helende intentie plaatsen en daarbij een recept in volle aandacht uitschrijven werkt al op positieve wijze door op de klachten die het dier had. Ik weet dat het werkt, ik weet dat dit effect op herhaling bereikt kan worden, maar het blijft ook bij mij tot de verwondering spreken en maakt me gewoon blij en gelukkig te zien dat het werkt.



UPDATE...

Een paar dagen na de start van de behandeling. De kracht is weer helemaal terug! 💪 Ze staat er nu weer heel anders bij, zoals je op de foto kunt zien. Zo goed als geen last meer van de artrose. Ze heeft genoten van de boswandeling (net als wij) en huppelde als vanouds voor ons uit. Blij dat de Spagyriek artrose druppels (voor dieren) zo goed werken voor haar. Wel een stuk minder rustig voor ons, want ze krijgt meteen haar oude ondeugden weer terug. 😉 Natuurlijk hebben we dat er graag voor over. Niets zo fijn als haar mee te kunnen nemen op de door ons zo geliefde boswandelingen. Dit keer Ughelen bij Apeldoorn. Prachtig gebied.

Let wel: 

Healingen, behandelingen met Bloesemtherapie en/of Spagyriek zijn géén vervanging van goede reguliere zorg!
Ga bij klachten, van fysieke dan wel psychische aard, altijd naar de huisarts / dierenarts voor een goede diagnose en behandeling! 

Bloesemtherapie en Spagyriek kunnen naast reguliere behandelingen ingezet worden, ondersteunen deze vaak juist op positieve wijze, maar wel altijd onder begeleiding van een daartoe gespecialiseerde therapeut en in overleg met regulier behandelaar!