Hoewel in vele opzichten mijn persoonlijke ontwikkeling, kennis vergaren, ervaring opdoen en spirituele groei gestaag voortgaat en ik me nog steeds in een onophoudelijke flow van inspiratie bevind, zijn er nog steeds thema's waar een blokkade op zit en waar ik nog geen antwoord heb gekregen op mijn vragen hoe deze blokkade volledig op te lossen en bijbehorende emoties vrij te laten. Het zijn best stevige blokkades, waardoor manifestatie van bepaalde ideeën totaal niet van de grond komen en de onafgemaakte projecten zich opstapelen. Dat moet een oorzaak hebben, en daar zitten niet alleen de mij bekende gebrek aan focus (want o er is zoveel interessant, er is zoveel om uit te kiezen, zoveel mogelijkheden en zoveel inspiratie), faalangst, 'ik ben niet goed genoeg' en 'ik mag er niet zijn' gedachten achter. Die ben ik in de loop der jaren wel ontgroeid... toch? Of toch niet helemaal...? Ik geloof absoluut dat datgene op je pad komt wat jij op dat moment nodig hebt, maar dat het nou altijd duidelijk is... Nee hoor, ook voor mij, leraar/counselor/coach/therapeut, niet. Ik tast nog in het duister, de antwoorden op mijn vragen zitten nog diep in mijn onderbewuste ondergedoken. Soms weet ik het verstandelijk allemaal goed te verwoorden, maar kan er emotioneel nog niet bij, kan het thema nog niet helemaal verwerken, waardoor het steeds weer op m'n bord gekieperd wordt via de één of andere aanleiding.
Afijn, tijd om eens bij een collega te rade te gaan. Dit keer in de vorm van deelname aan een magische wandeling afgelopen zaterdag, met Marjanne Huising, met een groepje, in totaal acht mensen, naar de Wodanseiken in Wolfheze.
Foto: Marjanne Huising
Mijn intentie, voordat we vertrokken, was eigenlijk om antwoord te krijgen op de vraag, wat er nu voor zorgt dat ik stagneer in mijn werk, waarom er zoveel onafgemaakte projecten blijven liggen, terwijl ik toch in grote lijnen de transformatie van mijn bedrijf en dus van mijzelf vorm weet te geven.
Tijdens de voorbereiding op deze wandeling trok iedere deelnemer een kaart uit het kaartendeck van Marjanne 'Levensbomen' behorende bij het prachtige boek 'De Heilige Buxusmoeder'. Ik trok de Berk, de Hogepriesteres en dat haalde meteen een andere vraag naar boven in mijn worsteling: hoe 'moet' of 'mag' ik helderziende gaven gebruiken in mijn werk met cliënten. Helder zien, helder voelen, helder weten, helder horen, helder ruiken, het zijn de 'extra' innerlijke zintuigen die, mijns inziens, ieder mens in zich draagt, al dan niet verder ontwikkeld. Er kwam voor mij duidelijk naar voren wat ik eigenlijk al wist. Dat ik de innerlijke zintuigen best kan gebruiken op de manier zoals ik dat nu doe. Er komen boodschappen door op momenten dat het écht nodig is, maar dat op commando werken voor mij niet de bedoeling is. Echter... door het werken met deze kaart en door de rituelen die we zaterdag verder uitgevoerd hebben, kwam een heel verhaal boven uit mijn jeugd over het afsluiten van mijn innerlijke gaven, waardoor dat kwam, wat daarvan de gevolgen zijn geweest en hoe deze door een voorval ineens weer naar voren moesten komen om vervolgens weer langzamerhand opengesteld te worden in mijn bewustzijn. Al met al best heftig, want wat ik verstandelijk al wist, mensen al had vergeven, ik kwam niet bij die diepere emotie en ik heb gisteren dan ook écht nodig gehad om tranen te laten vloeien, dingen los te laten en op te ruimen. Zoals gebruikelijk levert dat als resultaat op dat ik ook in ons huis ga schoonmaken en opruimen, intussen mijn gevoelens vrij latend en ook onderzoekend. Gisteren verdween dan ook een stevige stapel strijkwas die de afgelopen tijd alleen maar groeide en slechts mondjesmaat iedere keer een klein stukje slonk. We hadden tenslotte ook nog kleding nodig om aan te kunnen trekken. Nu is die hele stapel helemaal weg! Tja, er staat weer nieuwe was klaar om op te hangen en te drogen, maar dat daargelaten. Nu is het weer een kwestie van bijhouden. Maar o wat een bevrijding betekende de dag van gisteren, bevrijding van emoties die jarenlang opgekropt lagen in de diepte. De gekozen transformatie van mijn bedrijfsvoering heeft ook gevolgen voor mijzelf persoonlijk. Daarom heb ik er ook voor gekozen de transformatie van mijn bedrijfsvoering gewoon door te voeren in een nieuwe website, naar de ideeën afgestemd op de Nieuwe Tijd en de nieuwe trillingen van Moeder Aarde, waardoor ook ikzelf door moet in mijn eigen proces. Het één is voor mij namelijk niet los te zien van het ander.
foto: Marjanne Huising
De prachtige boeken en kaarten van Marjanne over kruiden en bomen had ik al langere tijd in mijn bezit, ik heb er al vaker mee gewerkt, ook in groepjes en individuele workshops met cliënten, en ze hebben al wel vaker mooie boodschappen gegeven. Ik kan het je van harte aanraden deze aan te schaffen en ermee te werken. De kaarten zijn collages, door Marjanne zelf gemaakt, met daarbij in het boek een uitgebreide tekst om meer informatie en ook ideeën te geven om mee te werken. Juist dat laatste spreekt mij zo aan in haar werken, de handvatten om zelf iets te doen, niet alleen lezen dus, maar verinnerlijken van je relatie met het kruid of de boom. Om je met deze prachtige werken van Marjanne kennis te laten maken, kon ik natuurlijk niet anders dan deze week een kaart trekken uit het kaartendeck 'Levensbomen'. En dat is de Tamme Kastanje geworden, met bijbehorende krachtdier het Zwijn. Thema: Oerkracht.
Tekst op de kaart: Laat Wild los! Rol in de modder, schud je haren door elkaar, loop op blote voeten, jaag op je prooi, draai met je heupen, voel je wellust en...
Ik neem je even mee op mijn bewustwordingsreis:
Het eerste waar ik meteen aan moet denken als ik deze kaart zie is de tinctuur die ik pas geleden voor mezelf gemaakt heb. Niet die van de Tamme Kastanje weliswaar, maar van de Wilde Kastanje in onze tuin, dit jaar zijn allereerste kastanjes. Qua werkzaamheid zijn beide tincturen, die van de Wilde én van de Tamme Kastanje, volgens eeuwenoude overlevering te benutten voor hetzelfde euveltje, namelijk spataderen en nou net daarvoor heb ik de tinctuur gemaakt. Niet dat ik zulke enorme spataderen heb, en ik heb er geen last van, maar er zijn duidelijk toch wat aderen te zien op mijn benen die me een signaal geven dat daar nog een thema ligt om uit te werken. Ik heb de tinctuur in een goede basiscrème verwerkt en ben benieuwd wat deze voor mij gaat doen. Spataderen aan de benen zijn volgens Ruediger Dahlke in zijn boek 'Ziekte als symbool' te duiden en op te pakken als levensles. Natuurlijk herken ik niet alles hierin, maar in grote lijnen snap ik 'm en ben ik in mijn privé leven al aardig veranderd, maar in mijn werk zijn er nog steeds thema's die spelen die ik hiermee samen kan brengen. Ik heb dus nog wat los te laten. Tja, dat had ik afgelopen zaterdag ook al ontdekt.
Grappig dat de kastanjes al genoemd worden in het verhaal van Ruediger Dahlke.
Even een opmerking: de Wilde (Paarden)Kastanjes moet je niet opeten hoor! Die zijn niet eetbaar, door de hoge concentratie aan aescine. Daar krijg je buikpijn van. Er wordt wel medicatie voor paarden van gemaakt, vandaar de naam 'Paardenkastanje'. De tinctuur van de Wilde Kastanje mag je als mens ook maar tot een bepaalde maximale hoeveelheid per dag gebruiken. Dieren als herten en schapen zie je trouwens onbezwaard van deze Wilde Kastanjes eten. De Tamme Kastanjes daarentegen zijn voor ons mensen prima voor consumptie te gebruiken. Grappig dat de bolsters van de Tamme Kastanjes juist veel harder prikken dan die van de Wilde Kastanje, die veel korter en dikker zijn. Je moet er dus even moeite voor doen, maar de beloning is des te groter als je bij de kern komt, de kastanje zelf, een eetbare kastanje.
En dan lees ik het deel in het boek 'De heilige buxusmoeder' van Marjanne. Ze biedt in haar tekst haar persoonlijk verhaal met de boom, enkele feiten, een boodschap van de dryade (de boomgeest, een natuurwezen), stelt je bewustwordingsvragen, realisatie in het heden, visualisatie, mythologie, informatie over het krachtdier zwijn, geneeskracht, aanvullende kruiden, en inspiratie voor het werken met de energetische geneeskracht van de boom. Heel veel informatie en inspiratie dus die uitnodigt tot 'doen' en verinnerlijken van deze prachtige energie.
Even een opmerking: de Wilde (Paarden)Kastanjes moet je niet opeten hoor! Die zijn niet eetbaar, door de hoge concentratie aan aescine. Daar krijg je buikpijn van. Er wordt wel medicatie voor paarden van gemaakt, vandaar de naam 'Paardenkastanje'. De tinctuur van de Wilde Kastanje mag je als mens ook maar tot een bepaalde maximale hoeveelheid per dag gebruiken. Dieren als herten en schapen zie je trouwens onbezwaard van deze Wilde Kastanjes eten. De Tamme Kastanjes daarentegen zijn voor ons mensen prima voor consumptie te gebruiken. Grappig dat de bolsters van de Tamme Kastanjes juist veel harder prikken dan die van de Wilde Kastanje, die veel korter en dikker zijn. Je moet er dus even moeite voor doen, maar de beloning is des te groter als je bij de kern komt, de kastanje zelf, een eetbare kastanje.
En dan lees ik het deel in het boek 'De heilige buxusmoeder' van Marjanne. Ze biedt in haar tekst haar persoonlijk verhaal met de boom, enkele feiten, een boodschap van de dryade (de boomgeest, een natuurwezen), stelt je bewustwordingsvragen, realisatie in het heden, visualisatie, mythologie, informatie over het krachtdier zwijn, geneeskracht, aanvullende kruiden, en inspiratie voor het werken met de energetische geneeskracht van de boom. Heel veel informatie en inspiratie dus die uitnodigt tot 'doen' en verinnerlijken van deze prachtige energie.
Net als bij het verhaal van Ruediger Dahlke herken ik veel in het verhaal, ook nu weer niet alles, maar ik kan beide boodschappen goed samen pakken en begrijp de samenhang.
Ik deel hier een klein stukje uit het boek van Marjanne over de Tamme Kastanje, dat een boodschap inhoudt die je wellicht ook voor jezelf kan plaatsen:
Ik deel hier een klein stukje uit het boek van Marjanne over de Tamme Kastanje, dat een boodschap inhoudt die je wellicht ook voor jezelf kan plaatsen:
Realisatie in het heden.
Je bent in staat om levenslessen het middelpunt van alledag te laten zijn. 'Alles voor de ander' is jouw drijfveer en je weet anderen precies te geven wat ze nodig hebben. Van een goed gesprek tot museumbezoek of wandeling. Toch kun je leegte voelen. Door jezelf toe te staan je terug te trekken kun je het vertrouwen in je eigen kracht hervinden en opbouwen. Deel je overvloed met degenen die jou ook voeden. Het is een wisselwerking. Geef in balans en stop met investeren als je voelt dat jouw gift niet (meer) in goede aarde valt. Vraag je vaker af wat jij zelf nodig hebt.
Kortom, dit afgelopen weekeinde en vandaag hebben me zaken onder ogen gebracht die me vooruit kunnen helpen. Alleen al het lezen van de teksten brengen me inzichten, her-inneren me aan wat ik al weet en zet iets in gang. Het ermee werken maakt voor mij de emoties vrij, die nodig zijn voor de ver-werking. De rest is aan mij.
Wil je ook op deze manier met de kaarten en de boeken kunnen werken?
Nog even alle bronnen op een rijtje:
Marjanne Huising:
- Boek: 'De heilige buxusmoeder en 33 andere levensbomen' - 2015
- Kaarten: 'Levensbomen - 68 zielskrachtkaarten' - 2017
- Boek: 'Kruidenwijsheid - Over appelvrouwen, weegbreemannen en andere kruidenmensen' - 2012
- Kaarten: 'Kruidenwijsheid - 66 affirmatie- en actiekaarten' - 2014
Ruediger Dahlke: 'Ziekte als symbool - handboek psychosomatiek, symptomen, betekenis, behandeling, vervulling' - 1996/2014
Bestellen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten